Citaten van Stendhal met kinderen

Over Stendhal

Stendhal, pseudoniem van Marie-Henri Beyle (Grenoble, 23 januari 1783 – Parijs, 23 maart 1842) was een 19e-eeuwse Franse romantische schrijver.

Hij verzette zich tegen zijn conformistische en formeel-christelijke familie en studeerde vanaf 1796 wiskunde aan de École Centrale de l'Isère te Grenoble. In 1812 werd Stendhal opgeroepen voor het leger van de keizer en nam hij deel aan Napoleons veldtocht naar Rusland. Zo was hij in augustus 1812 getuige van de brand die Moskou verwoestte. De uiteindelijke nederlaag van Napoleon in 1814 liet Stendhal berooid en zonder baan achter. Stendhal was nu verplicht om in zijn dagelijks brood te voorzien met zijn schrijverswerk.
Hij publiceerde De l’Amour in 1822 als een soort dagboek van zijn liefde voor Matilde Viscontini, samen met enkele overpeinzingen over de liefde zelf. In 1823 verschenen La Vie de Rossini en Racine et Shakespeare, een verdediging van de Romantiek. Hiermee nam Stendhal deel aan de strijd tussen de klassieken en de romantici. Stendhal schreef eveneens een kroniek van de artistieke gebeurtenissen van zijn tijd in de krant Le Journal de Paris. Daartoe bezocht hij de salons van de Franse hoofdstad. De meeste van zijn werken zijn dan een historische en sociale afspiegeling van zijn tijd.

Stendhal staat bekend om zijn scherpe analyse van de psychologie van zijn personages. Hij is samen met Honoré de Balzac een van de prominente en vroege beoefenaars van de realistische stijl. Zijn werk vertoont vaak een mengeling van romantische en realistische aspecten. Men zou hem dus een romantische realist kunnen noemen.

Bron Wikipedia