Citaten uit Le monde de Jean-Paul II van André Frossard

Citaten 1 t/m 5 van 5.

  • Egoïsme is de grootste vijand van menselijk geluk.
    Origineel: L'égoïsme est le pire ennemi du bonheur humain.
    Bron: Le monde de Jean-Paul II (1991)
    ― André Frossard
    - +
    +4
  • Een liefde die niet het gevoel geeft voor eeuwig te zijn, is eigenlijk nooit begonnen.
    Origineel: Un amour qui n’a pas le sentiment d’être éternel n’a jamais commencé.
    Bron: Le monde de Jean-Paul II
    ― André Frossard
    - +
    +3
  • Een beschaving komt tot stand door de opeenvolgende bijdragen van generaties die elkaar ondersteunen, zoals de stenen van een gebouw.
    Origineel: Une civilisation se construit par l’apport successif de générations prenant appui l’une sur l’autre comme les pierres d’un édifice.
    Bron: Le monde de Jean-Paul II
    ― André Frossard
    - +
    +1
  • Op aarde leeft de overgrote meerderheid van de mensen in fysieke ellende; de rest leeft te vaak in geestelijke ellende.
    Origineel: Sur la terre, l’immense majorité des hommes vit dans la misère physique; le reste vit trop souvent dans la misère spirituelle.
    Bron: Le monde de Jean-Paul II
    ― André Frossard
    - +
    +1
  • De houding van de mens tegenover het mysterie van God bepaalt zijn hele sociale en culturele leven.
    Origineel: L’attitude de l’homme devant le mystère de Dieu détermine toute sa vie sociale et culturelle.
    Bron: Le monde de Jean-Paul II
    ― André Frossard
    - +
     0
De beste Le monde de Jean-Paul II van André Frossard citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over André Frossard

André Frossard (Colombier-Châtelot, 14 januari 1915 - Versailles, 2 februari 1995) was een Frans journalist en essayist.

De jonge Frossard werd volledig atheïstisch opgevoed. Na zijn middelbare studies ging hij naar de École nationale supérieure des arts décoratifs in Parijs. Op 20-jarige leeftijd bekeerde Frossard zich tot het katholicisme en liet hij zich dopen. Na zijn studies ging hij in de journalistiek als tekenaar en kroniekschrijver.
In 1936 ging Frossard bij de marine. Bij de mobilisatie voor de Tweede Wereldoorlog ging hij in het verzet. Op 10 december 1943 werd Frossard gearresteerd door de Gestapo en werd hij opgesloten in de jodenbarak van het Fort Montluc in Lyon. Frossard was een van de zeven overlevenden van de 79 gevangenen in de barak. De andere 72 werden vermoord in Bron op 17 augustus 1944. Frossard werd door generaal de Gaulle bevorderd tot officier en werd gedecoreerd met het lint van het Legioen van Eer.

Na de oorlog werkte Frossard een tijdje voor de krant L'Aurore en het weekblad Temps présents om daarna over te stappen naar Le Figaro waarvoor hij ontelbare journalistieke artikels en kronieken schreef. Bij zijn pensionering in 1990 had hij zowat 15.000 artikels geschreven. Tot aan zijn dood in 1995 bleef hij de kroniek, Cavalier seul, schrijven voor Le Figaro.
De essays van Frossard waren meestal religieus geïnspireerd. Zijn bekering beschreef hij uitvoerig in, Dieu existe, je l'ai rencontré, uit 1969.

In 1990 kreeg hij uit handen van paus Johannes Paulus II het grootkruis in de Orde van Pius IX. Op 18 juni 1987 werd Frossard verkozen tot lid van de Académie française.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs