Citaten uit De tijd te lijf van Bergman

Citaten 11 t/m 20 van 51.

  • De tol die wij betalen is het leven zelf.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +4
  • Er is niets zonder oorzaak. Dat is alvast iets.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +4
  • Al struikelend komen wij tot onszelf.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • De eeuwigheid, het zwarte gat waaruit wij zijn geboren, waartoe wij zijn
    veroordeeld.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • Het leven is mooi. Waarom zouden wij onszelf niet voor de gek mogen houden.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • Ons verantwoordelijkheidsgevoel voor elkaar is doorgaans bemoeizucht in een ander jasje.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • Onze slechtste eigenschappen gedijen het best bij anderen.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • Ook zonder haast gaat een dag snel voorbij.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • Tijd vermorsen, de enige verspilling die geen afval achterlaat.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
  • Waarom is er zoveel dat ik niet wil en wil ik het weinige dat er niet is:
    stilte, bij voorbeeld.
    Bron: De tijd te lijf
    Bergman
    - +
    +3
De beste De tijd te lijf van Bergman citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Bergman

Bergman, pseudoniem van Aart Kok, (Bergambacht, 11 september 1921 – Den Haag, 12 januari 2009) was een Nederlands dichter.

In 1950 verscheen Bergmans debuut Modus Vivendi als tiende deel in de poëziereeks De Windroos, waarin eerder ook Simon Vinkenoog en Guillaume van der Graft waren verschenen. Daarna publiceerde hij nog elf dichtbundels, waaronder De inhoud van het oppervlak (1975), Leyenburg (1985) en zijn laatste werk Sprekend mijzelf (2008). Hans van Straten publiceerde in zijn reeks Sjaalmancahiers een verzameling aforismen van Bergman onder de titel Zonder omwegen. In 1994 verschenen dagboekfragmenten in de serie Privé-domein van De Arbeiderspers onder de titel De tijd te lijf.

Naast zijn loopbaan als dichter, was hij tot zijn pensionering docent Nederlands aan een middelbare school in Den Haag.

Bron Wikipedia