Citaten uit Mes poisons van Charles Augustin Sainte-Beuve

Citaten 1 t/m 1 van 1.

  • De glimlach is het meest delicate en gevoelige teken van het onderscheid en kwaliteit van de geest. Monsieur Mole vertelde me dat de twee mooiste en meest charmante glimlachen die hij gezien had die van Napoleon en Chateaubriand waren.
    Origineel: Le sourire est le signe le plus délicat et le plus sensible de la distinction et de la qualité de l'esprit. M. Molé me disait que les deux plus fins et charmants sourires qu'il eût vus étaient celui de Napoléon et celui de Chateaubriand
    Bron: Mes poisons
    ― Charles Augustin Sainte-Beuve
    - +
    +2
De beste Mes poisons van Charles Augustin Sainte-Beuve citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Charles Augustin Sainte-Beuve

Charles Augustin Sainte-Beuve (Boulogne-sur-Mer, 23 december 1804 – Parijs, 13 oktober 1869) was een Frans schrijver die voornamelijk bekendheid heeft gekregen als literatuurcriticus.

Sainte-Beuve schreef in het begin literaire en historische artikels (onder andere over de Franse poëzie van de zestiende eeuw) voor de krant Le Globe, die in 1827 opgericht was door Paul François Dubois, Sainte-Beuves leraar aan het Collège Charlemagne. Door deze artikels vond Sainte-Beuve aansluiting bij de romantische beweging en ontstond er een vriendschap met Victor Hugo. Door deze vriendschap trad Sainte-Beuve ook toe tot Le Cénacle, de groep romantische schrijvers rond Charles Nodier.

Zijn eerste dichtbundel, Vie, poésies et pensées de Joseph Delorme uit 1829, schreef hij in navolging van Hugo, maar had niet het verhoopte succes. In dezelfde periode schreef hij het eerste artikel (over Nicolas Boileau) in het pas opgerichte blad Revue de Paris. In 1830 verscheen Sainte-Beuves tweede dichtbundel, Consolations.
In deze periode had Sainte-Beuve ook een relatie met Hugo’s vrouw Adèle, die tot een breuk met Hugo leidde. Zijn relatie met Adèle zou later nog een neerslag vinden in de novelle Madame de Pontivy (1837) en Le livre d’amour (1843), een dichtbundel met aan haar opgedragen gedichten.

Sainte-Beuve evolueerde meer en meer van dichter naar criticus. In 1831 werd de Revue des deux mondes opgericht, als concurrent van de Revue de Paris, en Sainte-Beuve was een van de eerste die bijdragen voor dit blad leverde. Hij produceerde echter nog wel literaire werken in deze periode, zoals zijn roman Volupté (1834), die autobiografisch geïnspireerd was. Het werk kende echter evenmin succes en zou Sainte-Beuves enige roman blijven. Hij schreef dit toe aan het feit dat sommige van zijn kritieken kwaad bloed hadden gezet. De tegenslag betekende echter dat hij zich bijna volledig ging toeleggen op de literaire kritiek.

Uit Wikipedia

Bekijk alle citaten van Charles Augustin Sainte-Beuve

Trefwoorden in deze citaten:

Vergelijkbare auteurs