Citaten van A. S. C. Wallis

A. S. C. Wallis

Nederlands schrijfster (ps. van A.S.C. Opzoomer)

Leefde van: 1857-1925

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) | Nederland

Citaten 1 t/m 10 van 53.

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +33
  Hoe vaak heeft de ziel al afscheid genomen, eer nog de lippen het laatst vaarwel uitspreken. Niet velen blijven waarlijk bij ons tot zij ons verlaten.
  Bron: De Koning van een Vreugderijk

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +7
  In het diepste van het hart is grond die eeuwig onbetreden blijft.

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +6
  Mensen zijn vaak het maaksel van wat anderen menen dat zij zijn.

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +5
  Zo een huwelijk geen gemeenschap wordt, is het de meest volkomen afzondering.
  Bron: Vorstengunst (1883)

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +4
  De schaduwen, die een noodlot voor zich uitzendt, worden zelden gezien eer zij al te zwaar zijn geworden om ze te ontwijken.

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +4
  Geef ieder ogenblik zijn recht, dat is het eerste vereiste om gelukkig te worden.

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +3
  Al wat scheppend werk is, is eenzaamheid werk.
  Bron: De koning van een vreugderijk

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +3
  Wat de meeste mensen van elkaar weten, is slechts juist genoeg om zich in elkaar te kunnen vergissen.

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +3
  Zij was een van die personen, die niet oud worden omdat zij nooit jong geweest zijn.
  Bron: In dagen van strijd

• A. S. C. Wallis

  

  - +

  +2
  Bekers der vernedering plegen meestal voller te zijn dan men denkt als men er lippen aan zet; zij eisen zelden slechts één enkele teug.
  Bron: De koning van een vreugderijk

Over A. S. C. Wallis

A.S.C. Wallis, pseudoniem van Adèle Sophia Cordelia Opzoomer, (Utrecht, 21 juli 1856 – Rotterdam, 27 december 1925) was een Nederlands schrijfster.

In 1875 debuteerde Opzoomer met het Duits gedicht Der Sturz des Hauses Alba. Twee jaar later publiceerde ze haar eerste Nederlandse roman, ''In dagen van strijd'', over het leven van Margaretha van Parma.
Ze gebruikte het pseudoniem Wallis, dat een samentrekking is van Walli-Zus, zoals ze door haar jongere broer Walter werd genoemd.

Ze ontving in 1880 als jongste vrouw het erelidmaatschap van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde. Ze schreef voor De Gids, Eigen Haard en De Nieuwe Eeuw en publiceerde gedichten en korte verhalen.

Uit Wikipedia

Citaten.NET