Citaten van Carmen Sylva

Carmen Sylva

Carmen Sylva

Koningin van Roemenië, ps. van Elisabeth zu Wied

Leefde van: 1843 - 1916

Geboren: 29 december 1843 Gestorven: 2 maart 1916

Citaten 21 t/m 30 van 77.

  • Er is een goedheid die afstoot en een slechtheid die aantrekt.
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Het is niet voldoende de mensen waar te nemen; men moet ze ook in zijn hart voelen.
    Bron: Pensées I, 5
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Optimisme is het leven gezien door een zonnestraal.
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Trouw nooit een vrouw met afhangende mondhoeken: al schijnt het mondje ook als een kers, de vrucht zou bitter smaken.
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Vaak noemt men goedheid wat slechts een gebrek is aan tegenwoordigheid van geest.
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Wie een zaak opgeeft, toont altijd moed. Maar wie tot het einde hoopt haar tot een goed einde te brengen, kan gebrek aan moed doen blijken.
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Witte haren zijn de vlokken die de zee bedekken na een storm.
    Carmen Sylva
    - +
    +3
  • Er is een lelijkheid der ziel, die zich ook in het gelaat afspiegelt.
    Carmen Sylva
    - +
    +2
  • Het geluk is als een echo: het antwoordt u, maar komt niet naar u toe.
    Carmen Sylva
    - +
    +2
  • Men houdt op kind te zijn, de dag waarop men het woord plicht heeft leren kennen.
    Carmen Sylva
    - +
    +2
De beste Carmen Sylva citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 3)

Over Carmen Sylva

Pauline Elisabeth Ottilie Luise zu Wied (Neuwied, 29 december 1843 – Boekarest, 2 maart 1916) was koningin van Roemenië en onder het pseudoniem Carmen Sylva bekend als schrijfster. Ze was de dochter van de Duitse prins Hermann zu Wied en Marie van Nassau-Weilburg en dus een tante van Wilhelm zu Wied en een nicht van de Nederlandse koningin-regentes Emma.

Onder het pseudoniem Carmen Sylva schreef ze gedichten, vertellingen, sprookjes, romans en vertalingen (van onder anderen Pierre Loti). Ze publiceerde in het Duits, Roemeens, Frans en Engels, terwijl in de meeste Europese talen - waaronder het Nederlands - vertalingen van haar werk verschenen. Vooral haar werk geïnspireerd op het landschap en de folklore van Roemenië genoot bekendheid.
Haar aforismenbundel Les Pensées d'une reine (1882) werd in 1888 door de Académie française bekroond. Daarnaast was ze bedreven in het spelen van piano en orgel, zingen en schilderen.

Als vorstin en later als koningin van Roemenië was zij vooral op sociaal en cultureel gebied actief, zo moedigde ze vrouweneducatie aan en stichtte ze verschillende liefdadigheidsorganisaties.

Gedurende de Russisch-Turkse Oorlog van 1877/78 wijdde zij zich aan de verzorging van gewonden en na de overwinning, die Roemenië de onafhankelijkheid bracht, stelde ze een onderscheiding in, het Herinneringskruis voor dames, dat dergelijk werk beloonde.

Bron Wikipedia