Citaten van Dimitri Frenkel Frank

Dimitri Frenkel Frank

Nederlands acteur, regisseur en schrijver

Leefde van: 1928-1988

Categorie: Film | Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) | : Nederland

Citaten 1 t/m 10 van 16.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +36
  Weet je waarom mensen elkaar een hand geven? Om te laten zien dat er geen mes in zit. Dat is de geschiedenis van onze beschaving.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +21
  Waar leert men iemand anders beter kennen dan tussen de benen?

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +13
  Niet alleen de acteurs, ook de toeschouwers moeten talent hebben.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +10
  De enige reden om Nederlandse toneelstukken te spelen is deze: onze acteurs zijn in de hele wereld niet te evenaren als het er om gaat Nederlandse personages uit te beelden.
  

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +9
  Saaiheid was het andere woord voor een veilig, ongestoord leven.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +8
  Kunst is bewust gereguleerde onbewuste associatie.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +7
  Acteurs mogen ijdel zijn - zo'n kleine troost voor al die vreselijke onzekerheden!

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +7
  Het probleem van toneel is: acteurs doen altijd te veel - en als ze dat niet doen, doen ze te weinig.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +7
  Komedie: een tragedie in majeur gezet.

• Dimitri Frenkel Frank

  

  - +

  +7
  Probeer niet zo hevig op een idee te komen. Alleen de ideeën die bij je komen zijn goed.

Over Dimitri Frenkel Frank

Dimitri Frenkel Frank, geboren als Dimitrij Georg Frenkel (München, 1 april 1928 – Hilversum, 18 oktober 1988), was een Nederlandse toneelacteur, recensent, filmregisseur, toneel-, scenario- en romanschrijver.
In 1963 werd hij landelijk beroemd en berucht met zijn tekstbijdragen en redactie voor het satirische VARA-tv-programma 'Zo is het toevallig ook nog eens een keer'. De harde teksten van het programma en de persiflages op vorstenhuis en geloof schokten veel kijkers en leidden tot veel commotie. Frenkel Frank bleef voor het toneel schrijven. Voor de vrije sector schreef hij op zijn inmiddels bekend ironische toon blijspelen als Bitter Lemon. Diezelfde toon was ook terug te vinden in de romans die hij in die tijd publiceerde. Ook de televisie bleef trekken. Tussen 1967 en 1972 was hij eindredacteur van een nieuw satirisch VARA-programma: Hadimassa. In de jaren zeventig trok het acteren weer. Hij schreef samen met Robert Long Scherts, satire, songs & ander snoepgoed, een luchtige combinatie van liedjes en cabaretachtige sketches, en trad ook in deze show op. Zijn laatste project was de musical Tsjechov waarvoor hij de teksten leverde en Robert Long de muziek. De première maakte hij niet meer mee.

Uit Wikipedia

Citaten.NET