Citaten van Eugène Ionesco

Eugène Ionesco

Eugène Ionesco

Roemeens - Frans schrijver

Leefde van: 1909 - 1994

Categorie: Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagFrankrijk

Geboren: 26 november 1909 Gestorven: 28 maart 1994

Citaten 11 t/m 17 van 17.

  • Zodra een revolutie vaste voet gevat heeft, denkt zij aan bestraffing, vergelding en wraak.
    Eugène Ionesco
    - +
    +3
  • Het kunstwerk is niet de afspiegeling, het beeld van de wereld, maar het is naar het beeld van de wereld.
    Origineel: L'oeuvre d'art n'est pas le reflet, l'image du monde, mais elle est à l'image du monde.
    Bron: Notes et contre-notes (1962)
    Eugène Ionesco
    - +
    +1
  • Komedie ontstaat wanneer men bij een drama een oogje dichtknijpt.
    Eugène Ionesco
    - +
    +1
  • Ten aanzien van het kunstwerk moet de criticus eerder leerling zijn dan schoolmeester.
    Bron: Notes et contre-notes (1962)
    Eugène Ionesco
    - +
    +1
  • Het zijn de vijanden van de geschiedenis die haar uiteindelijk maken.
    Origineel: Ce sont les ennemis de l'Histoire qui, finalement, la font.
    Bron: Notes et contre-notes (1962)
    Eugène Ionesco
    - +
     0
  • Je kunt de dingen pas voorspellen als ze hebben plaatsgevonden.
    Eugène Ionesco
    - +
     0
  • Ik begrijp Einstein niet, maar de huidige gymnasiasten begrijpen hem. We moeten dus op de toekomst hopen.
    Eugène Ionesco
    - +
    -6
De beste Eugène Ionesco citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Eugène Ionesco

Eugène Ionesco (Slatina (Roemenië), 26 november 1909 – Parijs, 28 maart 1994) was een invloedrijk Frans toneelschrijver.

Hij wordt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het absurde toneel gezien. Hij schreef zijn eerste toneelstuk op zijn 13e.

Hij keerde met zijn vader in zijn tienerjaren terug naar Roemenië, alwaar hij Frans ging studeren aan de Universiteit van Boekarest. Daar begon hij tevens poëzie en literaire kritiek te schrijven. Na zijn studie onderwees hij enige tijd Frans op een middelbare school in Boekarest. Ionesco schreef een aantal absurdistische toneelstukken, geïnspireerd door de (in zijn ogen) waanzin van het alledaagse leven. Tot zijn vroege werken behoren, La cantatrice chauve (1950) en La leçon (1951).

Aanvankelijk was er nog weinig animo voor de qua stijl afwijkende toneelstukken, maar in de jaren zeventig werden de werken bij het grote publiek populairder. In 1970 werd hij benoemd tot lid van de Académie française.

Bron Wikipedia