Citaten van Gust Gils

Gust Gils

Vlaams schrijver en dichter

Leefde van: 1924-2002

Categorie: Dichters (Belgisch) | Dichters (Hedendaags) | Schrijvers (Belgisch) | Schrijvers (Hedendaags) | België

Citaten 1 t/m 10 van 15.

• Gust Gils

  

  - +

  +8
  De gedachtenwereld bestaat niet in de mensen, hij is de onzichtbare ruimte tussen de mensen, en de mensen zijn dolende plekken in die ruimte.
  Bron: Berichten om bestwil

• Gust Gils

  

  - +

  +6
  Want ik, wie is dat? Dat is iemand die zich een ik meent te herinneren. Neem hem die herinneringen af en hij is niemand meer.
  Bron: Integendelen

• Gust Gils

  

  - +

  +5
  Jawel meneer, ik leef, en ik schaam me niet te zeggen dat ik er niks van begrijp.

• Gust Gils

  

  - +

  +4
  De kogel zag er afzichtelijk uit, nadat hij door de kerk was gegaan.

• Gust Gils

  

  - +

  +2
  Ginds aan de horizon in het oosten zag de zon weer een pracht van een kunstenaar ondergaan.

• Gust Gils

  

  - +

  +1
  De mens is een uitvinder. Uitvinder van het ik om te beginnen. Dat moet een oude uitvinding zijn van vóór de eerste werktuigen daterend.
  Bron: Integendelen

• Gust Gils

  

  - +

  +1
  Het vlees is zwak en de wil is ook al niet veel zaaks.
  Bron: Berichten om bestwil

• Gust Gils

  

  - +

  +1
  Hij was in die buurt door zovele zaken voor zo lange tijd in beslag genomen dat hij zijn auto maar in het Historisch Museum had geparkeerd.

• Gust Gils

  

  - +

  +1
  Men sterft maar éénmaal jong.

• Gust Gils

  

  - +

  +1
  Onze leider was een zeer groot man: hij kon urenlang spreken zonder een slok te drinken.

Over Gust Gils

Gust Gils (20 augustus 1924 - 11 november 2002) was een Antwerps dichter.

Gust Gils was een van de oprichters van het avant-gardetijdschrift Gard Sivik (1954) en redacteur van Podium.
Het poëtisch oeuvre van Gils wordt gekenmerkt door een sterke muzikale invloed (zie de titels van enkele dichtbundels die het woord "partituur" bevatten). De dichter beweerde zelf dat zijn poëzie een "auditief" karakter had. Gils hoorde zijn gedichten en vond dat die ook vooral hardop gelezen moeten worden. Belangrijk daarbij is niet zozeer de welluidendheid van het vers, als wel het ritme. Later zou Gils de schemerzone tussen poëzie en muziek verder verkennen in zogenaamde "verbosonische" experimenten.
Zijn prozawerk bestaat voornamelijk uit bundels van korte "verhaaltjes", gekenmerkt door een mengeling van surrealistische uitgangsposities en wendingen, quasi-metafysische bespiegelingen, en vooral een absurde humor. Vertrekkende van een ongewone premisse ontwikkelt de auteur een schijnbaar logische argumentatie die dan echter snel verdwaalt in de meest onwaarschijnlijke, groteske situaties. Aldus situeert hij zich in de traditie van Franz Kafka en het Belgische Surrealisme (zoals vertegenwoordigd door de schilder René Magritte), zij het met een uitgesproken komische inslag.
Zijn werken zijn verschenen in de absurdistische bundels Paraproza en de verzamelbundels Afschuwelijke roze yogurtman (1972) en Mijn plichtvergeten werk (1994).

Uit Wikipedia

Citaten.NET