Citaten van Herman de Coninck

Herman de Coninck

Herman de Coninck

Vlaams dichter en journalist

Leefde van: 1944 - 1997

Categorie: Media | Dichters (Belgisch) | Dichters (Hedendaags) Land: FlagBelgië

Geboren: 21 februari 1944 Gestorven: 22 mei 1997

Citaten 11 t/m 18 van 18.

  • En er lopen altijd wel duizend identieke burgers over straat om elkaar de indruk te geven dat ze normaal zijn en om mij aan geboortenbeperking te doen denken.
    Herman de Coninck
    - +
    +15
  • Applaus: frequent televisiegeluid, meestal vooraf opgenomen.
    Herman de Coninck
    - +
    +10
  • Als ik dood was, zou ik me schamen.
    Herman de Coninck
    - +
    +8
  • Dat is het leukste wat je met een mening kunt doen: verschillen.
    Herman de Coninck
    - +
    +8
  • Socialisme: staatsvorm waarin mensen alleen nog maar om de juiste redenen ongelukkig zijn.
    Herman de Coninck
    - +
    +8
  • De slappe lach is een absurditeitservaring.
    Herman de Coninck
    - +
    +7
  • Misschien is wetenschap een poging tot onschadelijk maken van de oerangst.
    Herman de Coninck
    - +
    +7
  • Poëzie is een soort surplace in zijn eigen tekst.
    Herman de Coninck
    - +
    +6
De beste Herman de Coninck citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Herman de Coninck

Herman August Paul De Coninck (Mechelen, 21 februari 1944 – Lissabon, 22 mei 1997), beter bekend onder de schrijversnaam Herman de Coninck, was een Vlaams dichter, essayist, journalist en tijdschriftuitgever.

Herman de Coninck staat bekend als “de man die zijn volk poëzie leerde lezen”, in navolging van de 19e-eeuwse schrijver Hendrik Conscience, die "zijn volk leerde lezen".
Zijn ouders hadden een katholieke boekhandel, wat hem in staat stelde al op jonge leeftijd van de wereldliteratuur te lezen. Hij was al op vijftienjarige leeftijd vastberaden om schrijver te worden. Daarom studeerde hij Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven waar hij meewerkte aan het studentenblad Universitas.
Met zijn eerste dichtbundel De Lenige Liefde (1969) maakt hij poëzie toegankelijk voor iedereen. De Coninck 'herwaardeert' hierin de gewone taal en dus ook het gewone leven. Dit maakte hem tot de vader van het nieuw realisme, een stroming in de poëzie als reactie op de experimentelen.
Het werd de meestverkochte Heverlese dichtbundel van de 20e eeuw en kreeg een aantal prijzen, de Yang-prijs (1969) en de Prijs van de Provincie Antwerpen (1971)
De Coninck was dertien jaar lang redacteur bij Humo. De eerste, echt diepgaande, sportinterviews staan op zijn naam. Toen hij in 1983 het interviewen beëindigde, ging hij werken voor het Nieuw Wereldtijdschrift (NWT). Als hoofdredacteur maakte hij van het NWT het eerste blad in Vlaanderen dat een kruising was van literatuur en journalistiek. Hoewel het idee aansloeg, had de Coninck niet de nodige kennis, voornamelijk op economisch vlak, om het tot een goed eind te brengen.

In 1997 bezweek de Coninck aan een hartstilstand onderweg naar een congres in Lissabon in het bijzijn van enkele andere dichters (onder anderen Anna Enquist en Hugo Claus). Op het trottoir waar de Coninck overleed is een tegel geplaatst met zijn naam, geboorte- en sterfdatum.

Bron Wikipedia