Citaten van Hubert Lampo

Hubert Lampo

Vlaams schrijver

Leefde van: 1920-2006

Categorie: Schrijvers (Belgisch) | Schrijvers (Hedendaags) | België

Citaten 1 t/m 10 van 12.

• Hubert Lampo

  

  - +

  +9
  Elke man wordt tweemaal geboren: één keer uit de moeder, een tweede maal uit de vrouw, die hem lief heeft.

• Hubert Lampo

  

  - +

  +6
  Men kan gemakkelijker een vijandig mitrailleursnest het zwijgen opleggen, dan een herinnering, die als een luchtbel na jaren plots opnieuw naar het bewustzijn stijgt.

• Hubert Lampo

  

  - +

  +5
  De zelfkennis hoort ver genoeg te reiken om er rekening mee te houden, dat men zichzelf nooit volledig doorgronden kan. Ook wanneer men eerlijk het eigen wezen in kaart tracht te brengen, zal een dergelijke kaart witte vlekken vertonen.
  Bron: De draad van Ariadne

• Hubert Lampo

  

  - +

  +3
  Het leven is niet mogelijk zonder het leergeld van de ontgoocheling.
  Bron: De komst van Joachim Stiller

• Hubert Lampo

  

  - +

  +2
  De ware vriend is hij, die men begrijpt en door wie men ook zonder woorden begrepen wordt.
  Bron: De belofte aan Rachel

• Hubert Lampo

  

  - +

  +2
  Geloven is net iets meer dan alleen maar weten en als zekerheid aanvaarden.
  Bron: Hermione betrapt (1962)

• Hubert Lampo

  

  - +

  +2
  Maar een man die er naar streeft eerlijk te zijn of het langzamerhand te worden, draagt zijn rechter in het eigen hart.
  Bron: De belofte aan Rachel

• Hubert Lampo

  

  - +

  +1
  De dood: dat is maar wat snelwerkend gif in een beker wijn, een koude prik op de juiste plaats of een behoedzaam doorgesneden slagader.

• Hubert Lampo

  

  - +

  +1
  Het fatsoen van mensen als wij is, dat wij iedereen met rust laten.
  Bron: De goden moeten hun getal hebben (1969)

• Hubert Lampo

  

  - +

   0
  Er is geen kerkhof, dat niet vol onmisbare kerels ligt.
  Bron: De Vingerafdrukken van Brahma

Over Hubert Lampo

Hubert Léon Lampo (Antwerpen, 1 september 1920 – Essen, 12 juli 2006) was een Vlaams schrijver.

Hij is vooral bekend geworden door zijn roman, De komst van Joachim Stiller (1960), die in 1976 werd verfilmd en waarvan tijdens zijn leven 44 Nederlandstalige drukken en talrijke vertalingen verschenen.
Lampo is in het Nederlandse taalgebied niet alleen een belangrijke grondlegger, maar tevens de met afstand bekendste exponent van het magisch realisme, een stroming die zich kenmerkt door de realistische weergave van 'bovennatuurlijke' verschijnselen, eigenschappen en gebeurtenissen. Magie, esoterie en het paranormale worden daarbij zodanig ongemerkt en geleidelijk een aanvankelijk alleszins realistische vertelling binnengesluisd dat de lezer, misleid als hij is door zijn vertrouwdheid met de door de schrijver opgeroepen setting en de zich daarbinnen afspelende handeling, zich van de meest wonderlijke ongerijmdheden pas werkelijk bewust wordt, lang nadat hij ze in wezen al voor zoete koek heeft aangenomen en geslikt.
Lampo werd tot op hoge leeftijd met talrijke laureaten en prijzen geëerd, maar door veel literaire critici gaandeweg ook steeds vaker verguisd, enerzijds vanwege zijn stijl en anderzijds omwille van de vermeend naïeve manier waarop hij magie en realiteit in zijn werk vermengde. Terwijl hij met name in de jaren 60 en 70 met eer, roem en lof was overladen, zag hij zijn lezersschare nadien weer in een onthutsend tempo ineenschrompelen. Meest illustratief hiervoor is wel het feit dat hij op de lijst van de gedurende het jaar 2004 door Vlaamse bibliotheken meest uitgeleende auteurs al tot de 430e plaats was gedaald. Lampo maakte er overigens ook zelf bepaald geen geheim van dat hij zich door de allengs aanzwellende kritiek ten zeerste miskend en gekrenkt voelde.

Uit Wikipedia

Citaten.NET