Citaten van Louis Aragon

Louis Aragon

Louis Aragon

Frans dichter

Leefde van: 1897 - 1982

Categorie: Dichters (Hedendaags) Land: FlagFrankrijk

Geboren: 3 oktober 1897 Gestorven: 24 december 1982

Citaten 11 t/m 15 van 15.

  • We zijn niet vrij om lief te hebben waar we van houden.
    Origineel: On n'est pas libre d'aimer ce qu'on aime.
    Bron: J'abats mon jeu (1959)
    Louis Aragon
    - +
    +1
  • Hij die geloofde in de hemel
    En hij die er niet in geloofde
    Wat doet het ertoe hoe dat licht
    Over hun voetstappen heet.
    Origineel: Qu'importe comment s'appelle Cette clarté sur leurs pas Que l'un fût de la chapelle Et l'autre s'y dérobât.
    Bron: La Diane francaise La Rose et le Réséda
    Louis Aragon
    - +
     0
  • Je ogen zijn zo diep dat ik mijn geheugen erin verlies.
    Origineel: Tes yeux sont si profonds que j'y perds la mémoire.
    Bron: Les yeux d'Elsa (1942)
    Louis Aragon
    - +
     0
  • Je zou zeggen dat voor God de wereld niet meer is dan een goede gelegenheid om eens wat stillevens uit te proberen.
    Origineel: On dirait que pour Dieu le monde n'est que l'occasion de quelques essais de natures mortes.
    Bron: De boer van Parijs
    Louis Aragon
    - +
     0
  • We moeten protest aantekenen tegen de uitdrukking: kunstmatige paradijzen. Het is een pleonasme.
    Origineel: Il faut protester contre l'expression: Paradis artificiels. C'est un pléonasme.
    Bron: Traité du style (1928)
    Louis Aragon
    - +
     0
De beste Louis Aragon citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Louis Aragon

Louis Aragon (Neuilly-sur-Seine, 3 oktober 1897 – aldaar, 24 december 1982) was een Frans dichter, essayist, journalist en romanschrijver. Samen met André Breton en Philippe Soupault was hij een van de grondleggers van de surrealistische beweging. Aragon was ook een vertegenwoordiger van het socialistisch realisme.

Aragons eerste gedichten zijn geïnspireerd door het surrealisme. Zijn eerste dichtbundel, Feu de joie (1919), toont het optimisme aan het begin van de surrealistische beweging. Zijn jonge gedichten zijn ook een mooi voorbeeld van de jonge dichter die zich afzet tegen de maatschappij en daarbij moedwillig de extreme kanten van het anarchisme opzoekt.
In zijn eerste romans vindt men, net zoals in Aragons poëzie, de surrealistische ondertoon terug. In Le Paysan de Paris evoceert Aragon Parijs via een mengeling van dromen en herinneringen en stelt hij de stad voor als een land van hersenschimmen.

Bron Wikipedia