Marcus Aurelius

Romeins keizer

Leefde van: 121-180

Categorie: Politiek

Bestel Marcus Aurelius boeken bij bol.com:

Citaten: Marcus Aurelius

Citaten 51 t/m 60 van 74.

Vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 Volgende

Marcus Aurelius

- +

+5

Nergens kan een mens zich rustiger en ongestoorder terugtrekken dan in zijn eigen ziel.
Marcus Aurelius

- +

+5

Wees tevreden met wat je bent.
Marcus Aurelius

- +

+4

Als het niet waar is, zeg het dan niet. Als het niet juist is, doe het dan niet.
Marcus Aurelius

- +

+4

Armoede is de moeder van de misdaad.
Marcus Aurelius

- +

+4

De kunst van het leven is meer worstelen dan dansen.
Marcus Aurelius

- +

+4

Doe elke daad van je leven alsof het je laatste is.
Marcus Aurelius

- +

+4

Maak er een gewoonte van zorgvuldig te luisteren naar wat anderen vertellen en kruip, voor zover mogelijk, in de geest van de ander.
Marcus Aurelius

- +

+4

Pas je aan aan de dingen om je heen waartoe het lot je heeft veroordeeld en hou oprecht van je medemensen te midden van wie het lot je in het leven heeft geplaatst.
Marcus Aurelius

- +

+4

Verspil geen tijd meer met ruzie over wat een goed mens behoort te zijn. Wees er een!
Marcus Aurelius

- +

+3

Degene die de aandacht niet richt op wat zich afspeelt in de ziel van een ander, is niet ongelukkig; maar zij die de roerselen in hun eigen ziel niet nauwlettend volgen, moeten wel ongelukkig zijn.
Bron: Overpeinzingen II, 8

Vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 Volgende

Trefwoorden in deze citaten:

Vergelijkbare auteurs

Citaten in werken van Marcus Aurelius

Over Marcus Aurelius

Marcus Aurelius is geboren op 20 april 121. Hij trouwde in 145 met de dochter van de latere keizer Pius. Zestien jaar later, in 161, werd hij zelf keizer. Zijn regeertijd wordt gekenmerkt door twee thema's. Ten eerste de toenemende dreiging van "barbaarse" volkeren in het noorden, en een grote betrokkenheid met zijn onderdanen, met name de armen. Zijn legioenen slaagden erin om de aanvallen van de Parthesiers (166) en de Germanen (167) af te slaan. Tussen deze oorlogen in voerde hij hervormingen door. In 176 ging hij opnieuw naar de noordelijke grens van het Keizerrijk met de bedoeling deze te verleggen naar de Vistula rivier. Hij overleed in 180 als gevolg van de pest in het huidige Wenen, nog voordat hij aan zijn invasie kon beginnen. Hij toonde in zijn regeertijd een grote betrokkenheid met de armen in het Rijk en richtte scholen, weeshuizen en ziekenhuizen op. Daarentegen was hij meedogenloos bij de vervolging van de Christenen, die hij als een grote bedreiging van het Rijk zag, vooral doordat hun weigering van de staatsgodsdienst een grote bron van verzet kon worden. Vervolging is altijd een teken van zwakte en ook hierin wordt duidelijk dat de superieuriteit van het Romeinse Rijk tanende was.