Citaten van Maurice Chapelan

Maurice Chapelan

Maurice Chapelan

Frans journalist en romanticus

Leefde van: 1906 - 1992

Categorie: Media Land: FlagFrankrijk

Geboren: 1 januari 1906 Gestorven: 14 maart 1992

Citaten 11 t/m 17 van 17.

  • Als de fout een voorlopige waarheid is, waarom zou de waarheid dan geen blijvende fout zijn?
    Origineel: Si l'erreur est une vérité provisoire, pourquoi la vérité ne serait-elle pas une erreur qui dure?
    Bron: Main courante (1957)
    Maurice Chapelan
    - +
     0
  • De aarde is te klein geworden voor de slechtheid van mensen.
    Origineel: La terre est devenue trop petite pour la méchanceté des hommes.
    Bron: Amours amour
    Maurice Chapelan
    - +
     0
  • De enige vriend is degene met wie we zouden kunnen leven zoals met een vrouw.
    Origineel: L'ami, le seul, est celui avec qui l'on pourrait vivre comme avec une femme.
    Bron: Amoralités familières (1964)
    Maurice Chapelan
    - +
     0
  • Een ongeëvenaarde ondeugd, vader van mijn deugden: egoïsme.
    Origineel: Un vice unique, père de mes vertus: l'égoïsme
    Bron: Amours amour
    Maurice Chapelan
    - +
     0
  • Er zijn vrouwen met wie we de liefde bedrijven en degenen met wie we erover praten.
    Origineel: Il y a les femmes avec qui on fait l'amour, et celles avec qui l'on en parle.
    Bron: Main courante (1957)
    Maurice Chapelan
    - +
     0
  • Moge het geluk dat we nemen niet het ongeluk zijn dat we geven.
    Origineel: Que le bonheur qu'on prend ne soit pas du malheur qu'on donne.
    Bron: Amours amour
    Maurice Chapelan
    - +
     0
  • Rechtvaardigheid is rechtvaardig gedeelde onrechtvaardigheid.
    Origineel: La justice, c'est l'injustice équitablement partagée.
    Bron: Main courante (1957)
    Maurice Chapelan
    - +
     0
De beste Maurice Chapelan citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Maurice Chapelan

Maurice Chapelan is een Frans journalist, essayist en scenarioschrijver, (1 januari 1906 Valence, 14 maart 1992 Coye-la-Forêt).
Hij is vooral bekend om zijn kronieken die elke maandag in Le Figaro Littéraire verschijnen, onder het pseudoniem Aristide. Hij verdedigde de Franse taal, zonder laksheid, maar ook zonder overdreven purisme.

De Franse Academie kende hem in 1960 de Broquette-Gonin-prijs voor filosofie toe voor zijn Maxims en de Critics 'Prize in 1974 voor zijn werk als geheel.

Bron Wikipedia