Citaten van Maurice Roelants

Maurice Roelants

Maurice Roelants

Vlaams schrijver

Leefde van: 1895 - 1966

Categorie: Schrijvers (Belgisch) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagBelgië

Geboren: 19 december 1895 Gestorven: 25 april 1966

Citaten 11 t/m 20 van 33.

  • Stijl is wat duurzaam is, als kwaliteit en mode vergeten zijn.
    Maurice Roelants
    - +
    +3
  • Wie het waagt hard voor anderen te zijn, moet in staat zijn zelf veel te verduren.
    Maurice Roelants
    - +
    +3
  • Wie kinderen heeft, bezit een kans dat hij zichzelf niet beschouwt als doel en uitkomst van alle leven.
    Maurice Roelants
    - +
    +3
  • Tact is een van de genadige vormen der huichelarij.
    Maurice Roelants
    - +
    +2
  • Tranen worden alleen in het donker en de eenzaamheid gestort. De rest is weekhartigheid of gebrek aan pudeur.
    Bron: Dialogische aforismen (1958)
    Maurice Roelants
    - +
    +2
  • De slechtste rechters zijn de ouders. Zelfs met een hart vol leugen moeten zij eisen dat hun kroost nooit liegt.
    Bron: Dialogische aforismen (1958)
    Maurice Roelants
    - +
    +1
  • Het is nooit te laat om te lachen, ook met zichzelf.
    Maurice Roelants
    - +
    +1
  • Men wordt oud als men prijs gaat hechten aan zijn jeugd. Het jeugdgevoel is een ouderdomsverschijnsel.
    Maurice Roelants
    - +
    +1
  • Alleen posthume onderscheidingen hebben een grond van ernst.
    Bron: Dialogische aforismen (1958)
    Maurice Roelants
    - +
     0
  • De hoogste waarde van de mens bestaat erin zijn eigen waarde niet te hoog aan te slaan.
    Maurice Roelants
    - +
     0
De beste Maurice Roelants citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Maurice Roelants

Mauritius Adolphus (Maurice) Roelants (Gent, 19 december 1895 - Sint-Martens-Lennik, 25 april 1966) was een Vlaams romanschrijver en dichter. Tijdens zijn leven had hij verschillende betrekkingen, van onderwijzer, ambtenaar, journalist en conservator.

Net als Gerard Walschap zette Roelants zich af tegen de naturalistische boerenroman, het genre dat door Stijn Streuvels boven het niveau van de streekroman werd uitgetild, en dat voor de Eerste Wereldoorlog het landschap van de Vlaamse literatuur domineerde.
Hij keerde zich tegen de regionalistische setting van deze literatuur, en tegen het naturalisme überhaupt, dat hij als niet realistisch bestempelde.
Het oeuvre van Roelants wordt gekarakteriseerd door het spaarzame gebruik van romanpersonages en weinig intrige. In zijn verhalen draait het dikwijls om zielstrijd en het oplossen ervan. Ondanks de speelsheid en de humor kan zijn stijl, waarin psychologie en moraal nauw verweven zijn, als neoklassiek en idealistisch worden aangemerkt.

Roelants kreeg verschillende literaire prijzen: de Staatsprijs voor Vlaams verhalend proza in 1930, de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Poëzie in 1950.

Bron Wikipedia