Citaten van Rudy Cornets de Groot

Rudy Cornets de Groot

Nederlands letterkundige

Leefde van: 1929-1991

| Nederland

Citaten 1 t/m 10 van 11.

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

  +2
  Verdom het de maatschappij te aanvaarden zoals die is: ook zij aanvaardt u niet, helaas, wie ge ook zijt.
  Bron: Contraterrein (1971). Voor de volledige tekst zie: www.cornetsdegroot.com

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

  +2
  Waarom werkt men in godsnaam aan de toekomst? Is het verleden soms al af?

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

  +1
  Een voorbeeld volgen is het verleden naar de toekomst verhuizen.

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

  +1
  Geen mens kiest zijn eigen gedachten.
  Bron: De kunst van het falen (1978)

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

  +1
  In mijn citaten ontbreekt hier een komma, staat er daar één te veel, ja, godskloten! er zijn zelfs hele woorden in teksten terechtgekomen, die er heel niet horen!
  Bron: Intieme optiek (1973). Voor de volledige tekst zie: www.cornetsdegroot.com

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

  +1
  Opruimen is de pest voor 't terugvinden van dingen.
  Bron: Tropische jaren (1986) p. 126

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

   0
  Het essay, en zeker het mijne, is een zichzelf vernietigend apparaat.
  Bron: Intieme optiek (1973)

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

   0
  Ik ben niet geïnteresseerd in literatuur – ik interesseer me voor een wijze van leven.
  Bron: De open ruimte (1967) voorwoord

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

   0
  Kunst wordt geschapen om ons te verontrusten. De wetenschap stelt ons weer gerust.
  Bron: Licht is de wind der duisternis (1999). Voor de volledige tekst zie: www.cornetsdegroot.com

• Rudy Cornets de Groot

  

  - +

   0
  Literatuur raakt mij dus, niet ergens maar overal en laat ik het daarom toch maar zeggen nu, dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf.
  Bron: Bikini (1963). Voor de volledige tekst zie: www.cornetsdegroot.com

Over Rudy Cornets de Groot

Rudolf Adriaan Cornets de Groot (Bandoeng, voormalig Nederlands-Indië 3 februari 1929 – Leiden, 6 maart 1991) was een Nederlands letterkundige.
In literaire kring verwierf hij bekendheid met sterk persoonlijke essays over uiteenlopende schrijvers uit verschillende perioden. Daarnaast schreef hij autobiografisch werk dat zich grotendeels in Nederlands-Indië afspeelt.
In 1983 publiceert hij onder het pseudoniem Simon Lucard zijn eerste roman, Liefde, wat heet!
In 1985 volgt een tweede roman, Tropische jaren, die zich beurtelings in Nederlands-Indië en Istanboel afspeelt. Het meeste werk uit deze laatste periode (een derde Indische roman, dagboeken, een reisverslag) grijpt terug op zijn jeugd in Indië, maar wordt niet voltooid. Zijn andere werk blijft in deze periode grotendeels beperkt tot artikelen voor de Vestdijkkroniek, waarvan hij een aantal jaren redacteur is.
Rudy Cornets de Groot staat bekend als een eigenzinnig en oorspronkelijk essayist, die volgens eigen zeggen schreef 'zoals een onderwijzer onderwijst', en die met zijn onorthodoxe benadering in een gedicht, boek of oeuvre verrassender verbanden wist op te sporen dan een stringente wetenschapsbeoefening doorgaans toestaat.
In 1989 ontvangt hij een opdracht van de Jan Campertstichting tot het schrijven van een biografisch essay over zijn 'eerste dichter', de liedjeszanger J.H. Speenhoff, waarin opnieuw zijn jeugd in Indië centraal staat.
Op 11 juni 1989, drie dagen na inlevering van het typoscript, wordt hij getroffen door een hartaanval, die hij ternauwernood overleeft.
In zijn laatste periode werkt hij aan een dagboek en publiceert hij in Maatstaf (1990/3) nog het essay, De robot en het woord, waarin hij aan de hand van zijn infarct licht schijnt op Luceberts bundel Troost de hysterische robot.
Het is een laatste proeve van zijn 'wijze van lev/zen'; op 6 maart 1991 overlijdt hij op 62-jarige leeftijd.

Uit Wikipedia

Citaten.NET