Citaten van Simon Carmiggelt

Simon Carmiggelt

Simon Carmiggelt

Nederlands schrijver

Leefde van: 1913 - 1987

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 7 oktober 1913 Gestorven: 30 november 1987

Citaten 21 t/m 30 van 97.

 Vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 Volgende 
  • Drinken is: van het dak springen met het voornemen één etage te vallen.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +30
  • Ik ben voor abortus, alleen denk ik wel eens hoeveel vrienden ik niet zou hebben als hun ouders ertoe waren overgegaan. Ik zou ze missen.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +29
  • Iedere dictator begint met de vernietiging van de literatuur, maar er is nooit een geweest, die het voetbalspel heeft aangedurfd.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +28
  • In de herfst krijgt de twijfel gelijk. De wereld vergaat een beetje, om het eens te proberen.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +28
  • Soms vermoed ik dat mijn vrouw me wel helemaal doorheeft, maar aangezien ik van mezelf weinig weet, kan ik dat moeilijk beoordelen.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +26
  • Wie geheel normaal is, werpe de eerste steen. Ik buk wel.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +26
  • We lachen als we herkennen.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +25
  • Als ik de foto's uit mijn puberteit bekijk, ben ik altijd blij dat ik mijn zoon niet ben.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +24
  • Het boeiende van ons klimaat vind ik dat het bij machte is vier seizoenen in één week te leveren.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +24
  • Applaus is hete wind die even schroeit.
    ― Simon Carmiggelt
    - +
    +23
 Vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 Volgende 
De beste Simon Carmiggelt citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 3)

Over Simon Carmiggelt

Simon Johannes Carmiggelt (Den Haag, 7 oktober 1913 – Amsterdam, 30 november 1987) was een Nederlandse schrijver, vooral bekend van zijn dagelijkse cursiefjes (Kronkels) in Het Parool en door zijn televisie-optredens. Carmiggelt groeide op in zijn geboortestad Den Haag, waar hij zich in de praktijk bekwaamde in het journalistenvak, aanvankelijk onbezoldigd. Eind 1931 werd hij aangenomen als journalist bij de Haagse editie van Het Volk, die de titel Vooruit voerde. Aan deze krant was ook Carmiggelts vier jaar oudere broer Jan verbonden. Carmiggelt schreef niet alleen toneelrecensies en verslagen van kleine rechtszaken, maar vanaf 1936 ook de rubriek Kleinigheden, die als voorloper van de latere Kronkels beschouwd kan worden. Op het eind van zijn leven ontwikkelde hij ouderdomsdiabetes, die hij niet naar behoren verzorgde, ook al vanwege het feit dat zijn snel blind wordende vrouw nogal wat verzorging nodig had. Mogelijk was het drankprobleem uit zijn verleden hier mede oorzaak van, hoewel Carmiggelt zich sinds 1978 van sterkedrank onthield. Zijn diabetes kreeg hij niet onder controle met als gevolg dat hij in de herfst van '87 in het ziekenhuis terechtkwam en de dag na zijn ontslag een hartinfarct kreeg. Na revalidatie in het Prinsengrachtziekenhuis kon hij weer naar huis, waar hij enkele weken later, in de laatste nacht van november, in zijn slaap aan een tweede infarct overleed.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs