Citaten van Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Nederlands schrijver

Leefde van: 1898 - 1971

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 17 oktober 1898 Gestorven: 23 maart 1971

Citaten 11 t/m 20 van 70.

  • Of ik nooit moe word van het schrijven? Nee, ik kan er toch bij blijven zitten.
    Simon Vestdijk
    - +
    +4
  • Want een ideaal stellen wij niet om het te bereiken of zelfs maar te benaderen, maar om er ons leven naar te richten, zoals de magneetnaald zich richt naar de noordpool die door deze naald al evenmin bereikt of benaderd wordt.
    Bron: De toekomst der religie
    Simon Vestdijk
    - +
    +4
  • Dank zij de angst leren wij onszelf kennen.
    Bron: Het wezen van de angst
    Simon Vestdijk
    - +
    +3
  • Het was heel stil in het park. De meizon warmde het mos, de pijnbomen geurden, en het gekabbel van het beekje onderstreepte de stilte met een golflijn van geluid.
    Simon Vestdijk
    - +
    +3
  • Niets dat zo snel veroudert als de humor, en niets dat vaak zo lachwekkend lijkt als de vroegere ernst.
    Simon Vestdijk
    - +
    +3
  • Wie boven de biologische gegevens van het mens-zijn wil uitblijven, stelt steeds iets in de waagschaal.
    Simon Vestdijk
    - +
    +3
  • De droom is een schacht in het onbewuste, die zich zonder overgang voortzet in een der hoogst en veelvuldigst beklommen torens, die zich in het veld van ons bewustzijn oprichten.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • De kinderen voeden de volwassenen op tot ware volwassenheid.
    Bron: De toekomst der religie
    Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • De vluchtige beroering met iets dat tot onze verbeelding spreekt, is een beter tonicum voor ons psychisch gestel dan een diep borend en alzijdig onderzoek.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • Een goed huwelijk is van een prettiger heidense zinnelijkheid doortrokken dan de sombere en schichtige affaires der verleiders.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    Simon Vestdijk
    - +
    +2
De beste Simon Vestdijk citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Simon Vestdijk

Vestdijk, de zoon en enig kind van Simon Vestdijk en Anne (Anna Margaretha Clazina) Mulder, groeide op in Harlingen, dat in een aantal van zijn boeken terugkomt als Lahringen. Simon Vestdijk ging in Harlingen naar de lagere school en de driejarige HBS, waar zijn vader, een strenge man, gymnastiekleraar was. Daarna ging hij naar de Rijks-HBS te Leeuwarden. Vestdijk was een goede leerling, maar vond weinig aansluiting bij leeftijdgenoten. Vanaf zijn zeventiende had hij regelmatig last van depressies. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden bepaalde later de thematiek van de Anton Wachter-romancyclus. Vestdijk studeerde van 1917 tot 1927 geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij lid was van de studentenvereniging Unitas. In 1932 gaf hij zijn artsenpraktijk op en wijdde hij zich geheel aan de literatuur. In dat jaar verscheen zijn debuutbundel Verzen. Vestdijks eerste roman Kind tussen vier vrouwen werd door twee uitgevers geweigerd. Het zou te dik (800 bladzijden) en te duur (tien gulden) worden. In 1939 vestigde Vestdijk zich voorgoed in Doorn. Vestdijk woonde meer dan dertig jaar samen met Ans Koster, die in 1965 overleed. In die periode had hij van 1946 tot in de vroege jaren vijftig een relatie met Henriëtte van Eyk, met wie hij de briefroman Avontuur met Titia schreef. In 1965 trouwde hij met Mieke (Adriana Catharina Maria) van der Hoeven. Het paar kreeg een zoon en een dochter. In 1968 werd Vestdijk ziek (ziekte van Parkinson/ziekte van Kahler). Hij overleed op 23 maart 1971 op 72-jarige leeftijd in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht. Simon Vestdijk werd begraven op begraafplaats Nieuw Eykenduynen, Kamperfoeliestraat in Den Haag (graf 2-4654). Adriaan Morriën beschrijft in 'Lasterpraat' (1975) de begrafenis van Vestdijk.

Bron Wikipedia