Citaten van Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Simon Vestdijk

Nederlands schrijver

Leefde van: 1898 - 1971

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 17 oktober 1898 Gestorven: 23 maart 1971

Citaten 21 t/m 30 van 70.

 Vorige 1 2 3 4 5 6 7 Volgende 
  • Het is heel goed mogelijk, dat ziekte niet zozeer een stoornis is als wel een overdrijving van normale levensprocessen, die het organisme de gelegenheid bieden zich in deze processen te oefenen.
    Bron: De zieke mens in de romanliteratuur
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • Sommige Nederlanders werden door de oorlog helden, anderen misdadigers, weer anderen grote kinderen.
    Bron: Pastorale (1943)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • Woorden zijn de meest gewetenloze bedriegers die er bestaan, maar bedriegers waar wij op aangewezen zijn, en die wij steeds weer ons vertrouwen schenken.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • Als je alleen bent, heb je voor het grootste deel met je fantasie te maken. De werkelijkheid valt tegen.
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Bij de een meer, de ander minder, kan het denken voor de inspiratie tijdelijk in de bres springen.
    Bron: Het kastje van oma
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Breng veel mensen op een beperkte ruimte samen, en op straffe van ondergang zijn zij op redelijkheid aangewezen.
    Bron: De leugen is onze moeder (1965)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Dat de geschiedenis zich herhaalt, is vooral daarom zo leerzaam, omdat zij zich nooit op dezelfde wijze herhaalt. Men kan dus even goed beweren, dat de geschiedenis altijd weer nieuw is.
    Bron: Het Suezkanaal en de Krim
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • Dat men in de slaap altijd droomt, is wel beweerd, maar uiteraard moeilijk te bewijzen.
    Bron: Het wezen van de angst noot op blz. 204
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • De duivel is een 'deus inversus', een omgekeerde God.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • De historische roman is de zondeval van de schrijversziel die door het verleden bezeten is, en dus als genre onvermijdelijk.
    Bron: Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
 Vorige 1 2 3 4 5 6 7 Volgende 
De beste Simon Vestdijk citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 3)

Over Simon Vestdijk

Vestdijk, de zoon en enig kind van Simon Vestdijk en Anne (Anna Margaretha Clazina) Mulder, groeide op in Harlingen, dat in een aantal van zijn boeken terugkomt als Lahringen. Simon Vestdijk ging in Harlingen naar de lagere school en de driejarige HBS, waar zijn vader, een strenge man, gymnastiekleraar was. Daarna ging hij naar de Rijks-HBS te Leeuwarden. Vestdijk was een goede leerling, maar vond weinig aansluiting bij leeftijdgenoten. Vanaf zijn zeventiende had hij regelmatig last van depressies. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden bepaalde later de thematiek van de Anton Wachter-romancyclus. Vestdijk studeerde van 1917 tot 1927 geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij lid was van de studentenvereniging Unitas. In 1932 gaf hij zijn artsenpraktijk op en wijdde hij zich geheel aan de literatuur. In dat jaar verscheen zijn debuutbundel Verzen. Vestdijks eerste roman Kind tussen vier vrouwen werd door twee uitgevers geweigerd. Het zou te dik (800 bladzijden) en te duur (tien gulden) worden. In 1939 vestigde Vestdijk zich voorgoed in Doorn. Vestdijk woonde meer dan dertig jaar samen met Ans Koster, die in 1965 overleed. In die periode had hij van 1946 tot in de vroege jaren vijftig een relatie met Henriëtte van Eyk, met wie hij de briefroman Avontuur met Titia schreef. In 1965 trouwde hij met Mieke (Adriana Catharina Maria) van der Hoeven. Het paar kreeg een zoon en een dochter. In 1968 werd Vestdijk ziek (ziekte van Parkinson/ziekte van Kahler). Hij overleed op 23 maart 1971 op 72-jarige leeftijd in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht. Simon Vestdijk werd begraven op begraafplaats Nieuw Eykenduynen, Kamperfoeliestraat in Den Haag (graf 2-4654). Adriaan Morriën beschrijft in 'Lasterpraat' (1975) de begrafenis van Vestdijk.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs