Citaten van Stanislas de Boufflers

Stanislas de Boufflers

Stanislas de Boufflers

Frans edelman, staatsman en schrijver

Leefde van: 1738 - 1815

Categorie: Politiek | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagFrankrijk

Geboren: 31 mei 1738 Gestorven: 18 januari 1815

Citaten 11 t/m 14 van 14.

  • Wie verstandig over de liefde wil redeneren, verliest zijn verstand.
    Origineel: Raisonner sur l'amour, c'est perdre la raison.
    Bron: Le Coeur (1763)
    Stanislas de Boufflers
    - +
    +1
  • De vergetelheid, die tweede dood, die grote zielen meer vrezen dan de eerste.
    Origineel: L'oubli, cette seconde mort que les grandes ames craignent plus que la première.
    Bron: Discours Académiques
    Stanislas de Boufflers
    - +
     0
  • Het is onmogelijk je niet te vervelen bij de mensen van wie we houden.
    Origineel: Il est impossible de ne point s'ennuyer loin des gens que l'on aime.
    Bron: Pensées et fragments (1816)
    Stanislas de Boufflers
    - +
     0
  • We oogsten alleen dat wat we zaaiden, goed of slecht.
    Origineel: On ne récolte que ce que l'on a semé, bon ou mauvais.
    Bron: Le traité sur le libre arbitre (1808)
    Stanislas de Boufflers
    - +
     0
De beste Stanislas de Boufflers citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Trefwoorden in deze citaten:

Over Stanislas de Boufflers

Stanislas Jean, chevalier de Boufflers (31 mei 1738, Nancy - 18 januari 1815) was een Frans staatsman en schrijver.
Zijn moeder, Marie Catherine de Beauveau Craon, was de minnares van Stanislas Leszczynski, en de jongen werd opgevoed aan het hof van Lunéville. Nadat hij in verschillende campagnes had gediend, bereikte hij de rang van maréchal de camp in 1784, en in het volgende jaar werd hij naar West-Afrika gestuurd als gouverneur van Senegal. Hij bleek een uitstekende bestuurder zodat zijn vertrek in 1787 door zowel kolonisten als Senegalezen als een echte ramp werd beschouwd.
Boufflers werd toegelaten tot de Académie Française en werd vervolgens lid van de Staten-Generaal. In 1789 werd hij verkozen tot buitenlands lid van de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen. Tijdens de Franse Revolutie zocht hij zijn toevlucht bij Prins Hendrik van Pruisen.

Bron Wikipedia