Citaten van Tacitus

Tacitus

Romeins senator en geschiedschrijver

Leefde van: 56-117

Categorie: Politiek | Schrijvers (Hedendaags) | Rome

Citaten 1 t/m 10 van 45.

• Tacitus

  

  - +

  +13
  Een belediging, die men veracht, valt vanzelf; wordt men er boos om, dan geeft men haar kracht.

• Tacitus

  

  - +

  +11
  Wat de Germanen bijna uniek onder de barbaren maakt, is dat bij hen een man met één vrouw genoegen neemt.

• Tacitus

  

  - +

  +8
  Door beleid brengen wij veel meer tot stand dan door geweld.

• Tacitus

  

  - +

  +6
  De massa heeft geen oordeel noch enig beginsel, gereed om 's avonds te schreeuwen om het tegendeel van wat zij 's morgens wenste.

• Tacitus

  

  - +

  +6
  Een eervolle dood is te verkiezen boven een smadelijk leven.
  Origineel: Honesta mors turpi vita potior.
  Bron: Agricola

• Tacitus

  

  - +

  +6
  Voorspoed is de toetssteen van het karakter; want in tegenspoed kan men volharding tonen, maar door voorspoed wordt men bedorven.
  Bron: Historiae 1, 15

• Tacitus

  

  - +

  +5
  Hoe verdorvener de staat, des te meer wetten.
  Bron: Annales 3, 27

• Tacitus

  

  - +

  +4
  Alles wat onbekend is, wordt voor bijzonder gehouden.
  Origineel: Omne ignotum pro magnifico.

• Tacitus

  

  - +

  +4
  In de corruptste staten vindt men de meeste wetten.
  Bron: Annales

• Tacitus

  

  - +

  +4
  Nooit heeft iemand macht, door misdrijf verworven, met deugd uitgeoefend.
  Origineel: Nemo enim unquam imperium, flagitio quaesitum, bonis artibus exercuit.
  Bron: Historiae 1, 36

Over Tacitus

Publius Cornelius Tacitus (ca. 56-117) was een Romeins consul, historicus, schrijver en redenaar. Hij wordt vaak gezien als de grootste historicus van Rome, van het Romeinse Rijk. Tacitus' sympathie ging duidelijk uit naar een republikeinse staatsvorm, eerder dan naar de willekeur van sommige keizers.
Opmerkelijk is echter dat zijn veelzijdigheid en complexiteit het toelieten dat latere denkers met tegengestelde politieke opvattingen Tacitus aanhaalden om hun standpunt kracht bij te zetten. Hij schrijft over keizers en machthebbers met evenveel vanzelfsprekendheid als over personen van minder belang en geeft daarmee inzicht in het leven van zijn tijd.

Tacitus had een sterke afkeer van tirannie, na zelf de periode onder Domitianus te hebben meegemaakt. In veel van zijn werken lijkt de onderliggende vraag waarom het principatus van Augustus (63 v.Chr.-14 n.Chr.) is overgegaan naar de tirannie van het dominatio van keizers als Tiberius (42 v.Chr.-37 n.Chr.) tot Domitianus. Ondanks zijn sterke afkeer van tirannie, sprak hij niet van een recht van opstand en riep hij niet op tot verzet, maar gaf de voorkeur aan het wachten op betere tijden, zoals voor hem aanbraken onder de keizers Nerva en Trajanus.

Uit Wikipedia

Citaten.NET