Citaten van Theodor Adorno

Theodor Adorno

Theodor Adorno

Duits filosoof, criticus en componist

Leefde van: 1903 - 1969

Categorie: Muziek | Politiek | Filosofen | Media Land: FlagDuitsland

Geboren: 11 september 1903 Gestorven: 6 augustus 1969

Citaten 11 t/m 15 van 15.

  • Het troostende van grote kunstwerken ligt minder in wat ze uitspreken dan in het feit dat het hun gelukt is hun bestaan af te dwingen.
    Origineel: Das Tröstliche der großen Kunstwerke liegt weniger in dem, was sie aussprechen, als darin, daß es ihnen gelang, dem Dasein sich abzutrotzen.
    Bron: Minima moralia #143
    Theodor Adorno
    - +
    -1
  • Kunst is magie, bevrijd van de leugen waarheid te zijn.
    Origineel: Kunst ist Magie, befreit von der Lüge, Wahrheit zu sein.
    Bron: Minima Moralia (1994) p. 298
    Theodor Adorno
    - +
    -1
  • Na Auschwitz nog een gedicht schrijven, is barbaars.
    Origineel: Nach Auschwitz ein Gedicht zu schreiben, ist barbarisch.
    Bron: Kulturkritik und Gesellschaft (1951)
    Theodor Adorno
    - +
    -1
  • De omstandigheid dat intellectuelen meestal met intellectuelen te maken
    hebben, mag hen niet ertoe verleiden hun soort voor nog gemener te houden dan de rest van de mensheid.
    Origineel: Der Umstand, daß Intellektuelle meist mit Intellektuellen zu tun haben, sollte sie nicht dazu verführen, ihresgleichen für noch gemeiner zu halten als den Rest der Menschheit.
    Bron: Minima moralia #7
    Theodor Adorno
    - +
    -2
  • Het geluk dat ontstaat in de geest van de denker is het geluk van de mensheid.
    Origineel: Das Glück, das im Auge des Denkenden aufgeht, ist das Glück der Menschheit.
    Bron: Kulturkritik und Gesellschaft (1951)
    Theodor Adorno
    - +
    -2
De beste Theodor Adorno citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Theodor Adorno

Theodor Ludwig Wiesengrund Adorno (Frankfurt am Main, 11 september 1903 Visp (Zwitserland), 6 augustus 1969) was een Duits socioloog, filosoof, musicoloog, componist en literatuurcriticus.

Theodor W. Adorno studeerde aan de Universiteit van Oxford en profileerde zich al vroeg als socioloog. Daarnaast was hij hoofdzakelijk een filosofisch denker. Het etiket "sociaal filosoof" benadrukt het sociaal-kritisch aspect van zijn filosofisch denken, dat vanaf 1945 een intellectueel prominent standpunt werd binnen de kritische theorie van de Frankfurter Schule.

Zijn bekendste werk, De dialectiek van de verlichting, schreef hij samen met Max Horkheimer. Daarin beschreven zij hoe de Verlichting, die staat voor rationaliteit en vooruitgangsgeloof, omsloeg in haar tegendeel, en hoe de natuurdwang gereproduceerd wordt in beheersingsdwang. Als voorbeeld verwezen ze naar de holocaust.
De filosofie van Adorno is niet zozeer een positief systeem, maar meer een kritiek op bestaande systemen. Hij richtte zich met name tegen de repressieve kapitalistische maatschappij (hoewel hij de communistische niet als beter beschouwde). De kapitalistische maatschappij is in Adorno's ogen een maatschappij van gelijkschakeling en gelijkvormigheid waarin het niet-identieke wordt onderdrukt.

Bron Wikipedia