Citaten uit Le désert de Bièvres van Georges Duhamel

Citaten 1 t/m 3 van 3.

  • De mens is niet in staat alleen te leven, en hij is evenmin in staat in gemeenschap te leven.
    Origineel: L'homme est incapable de vivre seul, et il est incapable aussi de vivre en société.
    Bron: Le désert de Bièvres (1937)
    Georges Duhamel
    - +
    +2
  • Ik respecteer het godsbegrip te zeer om God verantwoordelijk te stellen voor zo'n onzinnige wereld.
    Origineel: Je respecte trop l'idée de Dieu pour le rendre responsable d'un monde aussi absurde.
    Bron: Le désert de Bièvres (1937)
    Georges Duhamel
    - +
    +1
  • In zo'n onsamenhangende wereld zou het bestaan van God niet gekker zijn dan het niet-bestaan van God.
    Origineel: Dans un monde aussi incohérent, l'existence de Dieu ne serait pas une chose plus folle que la non-existence de Dieu.
    Bron: Le désert de Bièvres (1937)
    Georges Duhamel
    - +
     0
De beste Le désert de Bièvres van Georges Duhamel citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Georges Duhamel

Georges Duhamel (Parijs, 30 juni 1884 – Valmondois, 13 april 1966) was een Frans schrijver.

Duhamel groeide op in betrekkelijk armoedige omstandigheden te Parijs, maar was niettemin in de gelegenheid medicijnen te gaan studeren. In 1906 richtte hij met Charles Vildrac de utopische gemeenschap l'Abbaye de Créteil op en later sloot hij zich aan bij het unanisme van Jules Romains.
Als legerarts maakte hij de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog mee, waardoor hij een fundamentele afkeer kreeg van alles wat het mens zijn fysiek of moreel aantast.

Duhamel werd vooral bekend door twee romancycli: een vijfdelige cyclus rondom de antiheld Louis Salavin, in haar beschrijving van de problematiek van het onbeduidende en alledaagse ook wel gezien als een voorloper van het existentialisme; en de tiendelige cyclus Les Chroniques des Pasquier: een fictief doch sterk autobiografisch getint dagboek van een bioloog en arts, geschreven in een sobere, klassieke stijl, vol karakterstudies en ontleding van conflictsituaties.
In 1935 werd Duhamel verkozen in de Académie Française. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij actief voor de Alliance Française en gaf hij tal van lezingen over de Franse cultuur. In 1937 verleende de Universiteit van Amsterdam hem een eredoctoraat.

Bron Wikipedia