Citaten van uit Journal Intime van Henri Frédéric Amiel

Citaten 1 t/m 7 van 7.

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

  +7
  De domheid heeft altijd het voordeel van het aantal.
  Origineel: La bêtise aura toujours l'avantage du nombre.
  Bron: Journal intime 29 maart 1872

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

  +1
  Er zit meer ziel in een traan dan in een glimlach.
  Origineel: Il y a plus d'âme dans une larme que dans un sourire.
  Bron: Journal intime 30 maart 1851

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

  +1
  Ieder willekeurig landschap is een gemoedstoestand.
  Bron: Journal Intime

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

  +1
  Tussen mijn dromen en mij is er altijd een afgrond die ik nooit heb geprobeerd over te steken.
  Origineel: Entre mes rêves et moi, il y a toujours un abîme que je n'ai jamais essayé de franchir.
  Bron: Journal intime 12 februari 1853

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

  +1
  We beginnen net te begrijpen hoe we moeten leven, dat we al moeten leren sterven.
  Origineel: À peine commençons-nous à savoir vivre, qu'il faut déjà apprendre à mourir.
  Bron: Journal intime 21 april 1872

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

   0
  Hoe meer we liefhebben, hoe meer we lijden.
  Origineel: Plus on aime, plus on souffre.
  Bron: Journal intime 26 december 1868

• Henri Frédéric Amiel

  

  - +

   0
  Ieder van ons is een smal hol in de berg van kennis, iedere geleerde is een konijn.
  Origineel: Chacun de nous se fait un étroit terrier dans la montagne des connaissances, chaque érudit n'est qu'un lapin.
  Bron: Journal intime 26 mei 1846

Over Henri Frédéric Amiel

Henri-Frédéric Amiel (Genève, 27 september 1821 - aldaar, 11 mei 1881) was een Zwitsers filosoof, dichter en criticus. Hij werd geboren in Genève in 1821, en was een afstammeling van een Hugenotenfamilie die naar Zwitserland was getrokken omwille van de herroeping van het Edict van Nantes in Frankrijk.

Nadat hij zijn ouders op vroege leeftijd had verloren, maakte Amiel vele reizen, maakte hij kennis met de intellectuele elite van Europa en bestudeerde hij de Duitse filosofie in Berlijn. In 1849 werd hij benoemd tot professor in de esthetica en van de Franse literatuur aan de Universiteit van Genève, en in 1854 werd hij professor in de ethiek. Deze benoemingen die hem verleend werden door de democratische partij, beroofden hem van de steun van de aristocratische partij, die bijna het hele culturele leven in Genève beheerste.

Deze vereenzaming inspireerde hem tot het schrijven van zijn dagboek Journal Intime, dat na zijn dood gepubliceerd werd en het enige werk waarvoor hij vandaag nog bekend is en dat een Europees literair succes werd.

Uit Wikipedia

Citaten.NET