Citaten uit Mystères van Jean Baptiste Massillon

Citaten 1 t/m 4 van 4.

  • Jaloezie is de passie van laffe zielen, het is een geheime erkenning van zijn eigen middelmatigheid.
    Origineel: La jalousie est la passion des âmes lâches, c'est un aveu secret de sa propre médiocrité.
    Bron: Mystères (1834)
    Jean Baptiste Massillon
    - +
    +7
  • Als je iets belooft, zorg er dan voor dat wat je geeft altijd je beloften overtreft.
    Origineel: Si vous promettez une chose, faites en sorte que vos dons surpassent toujours vos promesses.
    Bron: Mystères (1834)
    Jean Baptiste Massillon
    - +
    +2
  • Het menselijk leven is slechts een ruige en woeste zee, waar we voortdurend overgeleverd zijn aan de golven.
    Origineel: La vie humaine n'est qu'une mer agitée et furieuse où nous sommes sans cesse à la merci des flots.
    Bron: Mystères (1834)
    Jean Baptiste Massillon
    - +
    +2
  • Zich zorgen maken over de toekomst is het bitterste vergif in het menselijk leven.
    Origineel: S'inquiéter pour l'avenir est le poison le plus amer de la vie humaine.
    Bron: Mystères (1834)
    Jean Baptiste Massillon
    - +
    +1
De beste Mystères van Jean Baptiste Massillon citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Jean Baptiste Massillon

Jean Baptiste Massillon, (24 juni 1663, Hyères - 28 september 1742, Beauregard-l'Évêque ), was een Frans katholieke bisschop en beroemde prediker, die van 1717 tot aan zijn dood bisschop van Clermont was.

Massillon werd geboren in Hyères in de Provence, waar zijn vader een koninklijke notaris was. Op achttienjarige leeftijd trad hij toe tot het Franse Oratorium en doceerde hij een tijdlang in de colleges van zijn congregatie in Pézenas en Montbrison en aan het Seminarie van Vienne. Bij de dood in 1693 van Henri de Villars, aartsbisschop van Vienne, kreeg hij de opdracht om een begrafenisrede te houden en dit was het begin van zijn roem.
Gehoorzaam aan kardinaal de Noailles, aartsbisschop van Parijs, verliet hij de trappistenabdij van Sept-Fons, waar hij zich had teruggetrokken, en vestigde zich in Parijs, waar hij werd geplaatst aan het hoofd van het beroemde Oratoriaans Seminarie van Saint Magloire.

Bron Wikipedia