Citaten uit Ondine van Jean Giraudoux

Citaten 1 t/m 5 van 5.

  • Het paard is, zoals iedereen weet, het belangrijkste deel van de ruiter.
    Origineel: Le cheval, comme chacun sait, est la part la plus importante du chevalier.
    Bron: Ondine
    Jean Giraudoux
    - +
    +3
  • Omdat ik van je hou, begint mijn eenzaamheid al op twee passen afstand van jou.
    Origineel: Depuis que je t'aime, ma solitude commence à deux pas de toi.
    Bron: Ondine (1939)
    Jean Giraudoux
    - +
    +3
  • Dat ik ongelukkig ben, bewijst niet dat ik niet gelukkig ben.
    Origineel: Que je sois malheureuse ne prouve pas que je ne sois pas heureuse.
    Bron: Ondine (1939)
    Jean Giraudoux
    - +
    +2
  • Het hart is een heilige plaats, waar de mens de twee verraders onder controle moet houden waarvan hij zich niet kan ontdoen: zijn woord en zijn gezicht.
    Origineel: Le coeur est un lieu sacré où l'homme doit tenir sous son contrôle les deux traîtres dont il ne peut se défaire: sa parole et son visage.
    Bron: Ondine
    Jean Giraudoux
    - +
    +1
  • Ik ben altijd razend op mezelf wanneer de anderen ongelijk hebben.
    Origineel: Je suis toujours furieux contre moi quand les autres ont tort.
    Bron: Ondine
    Jean Giraudoux
    - +
     0
De beste Ondine van Jean Giraudoux citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Jean Giraudoux

Hippolyte Jean Giraudoux (Bellac, Haute-Vienne, 29 oktober 1882 – Parijs, 31 januari 1944) was een Frans diplomaat en schrijver, die vooral naam verwierf met zijn toneelwerken.

Giraudoux studeerde germanistiek en stond bekend als een briljante student. Na zijn studietijd was hij een tijdje huisleraar bij een Duitse prinselijke familie en daarna docent aan de Harvard-universiteit in de Verenigde Staten. In 1907 keerde hij terug naar Parijs, trad in diplomatieke dienst, en begon korte verhalen te schrijven.

Hoewel Giraudoux aanvankelijk vooral romans en verhalen schreef koos hij vanaf 1928, onder invloed van theaterregisseur Louis Jouvet voor het toneel. Hij putte zijn inspiratie hoofdzakelijk uit de Germaanse mythen en sagen, de klassieke cultuur, de Bijbel en het saaie leven van de ambtenarij in de provincie. Tot zijn bekendste werken behoren Siegfried (1928) en La Guerre de Troie n'aura pas lieu (1935). Typerend voor zijn werk zijn de eenvoudige intriges, waarbij het publiek altijd meer weet dan de personages; de replieken krijgen hiermee vaak een dubbele bodem en valse schijn wordt steeds duidelijk zichtbaar. Opvallend is ook zijn precieuze stijl, gestoeld op een grote eruditie en zich uitend in bewuste anachronismen, vervormde citaten en etymologische woordspelingen. Giraudoux ziet de literaire arbeid als een zoektocht naar een verloren taal (kinderen spreken in zijn werk met dieren en goden maar verliezen dit vermogen door de opvoeding). Hem wordt door sommigen echter ook wel gezochtheid en snobisme verweten.

In zijn romans behandelt Giraudoux de problematiek van het individu. Veelal stelt hij de relatie man-vrouw centraal. Ook oorlog en zinloze vijandigheid tussen volkeren vormen een terugkerend thema in zijn werk. Ieder happy end in zijn werk is uiteindelijk bitterzoet. Giraudoux was van grote invloed op naoorlogse Franse toneelschrijvers, meer in het bijzonder op Jean Anouilh.

Bron Wikipedia