Citaten met uit Ta eis heauton van Marcus Aurelius

Citaten 1 t/m 10 van 18.

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +628
  Het leven van een mens is wat zijn gedachten ervan maken.
  Bron: Ta eis heauton V, 16

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +173
  Er is maar weinig nodig om gelukkig te kunnen leven.
  Origineel: ἐν ὀλιγίστοις κεῖται τὸ εὐδαιμόνως βιῶσαι.
  Bron: Ta eis heauton VII, 67

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +100
  Veracht de dood niet, maar aanvaard hem, daar ook hij een van de dingen is, die de natuur wil.
  Bron: Ta eis heauton IX, 3

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +91
  De beste manier om zich op iemand te wreken is niet op hem te gelijken.
  Bron: Ta eis heauton VI, 6

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +40
  Neem blijmoedig afscheid van het leven, zoals een rijpe olijf valt, die de natuur zegent en dankbaar is jegens de boom waaraan zij groeide.
  Bron: Ta eis heauton

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +36
  Elk mens is blij met iets anders. Ik ben gelukkig als mijn innerlijke kompas goed functioneert en zich niet afwendt van de mensen en hun lotgevallen, maar alles welwillend bekijkt en elk ding aanvaardt en gebruikt in overeenstemming met zijn waarde.
  Bron: Ta eis heauton VIII, 43

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +30
  Tijd is een rivier, een niet te stuiten stroming van al het geschapene. Het ene is niet eerder zichtbaar dan op het moment dat het snel voorbij wordt gesleurd en het andere komt eraan drijven om op zijn beurt weer te worden weggeveegd.
  Bron: Ta eis heauton IV, 43

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +25
  Wat niet goed is voor de korf, is niet goed voor de bijen.
  Bron: Ta eis heauton VI, 54

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +22
  Voordat je spreekt, moet men van je gezicht kunnen aflezen wat je gaat zeggen.
  Bron: Ta eis heauton

• Marcus Aurelius

  

  - +

  +18
  Als je wilt weten wat tevredenheid is, verricht dan weinig daden.
  Bron: Ta eis heauton

Over Marcus Aurelius

Marcus Aurelius is geboren op 20 april 121. Hij trouwde in 145 met de dochter van de latere keizer Pius. Zestien jaar later, in 161, werd hij zelf keizer. Zijn regeertijd wordt gekenmerkt door twee thema's. Ten eerste de toenemende dreiging van "barbaarse" volkeren in het noorden, en een grote betrokkenheid met zijn onderdanen, met name de armen. Zijn legioenen slaagden erin om de aanvallen van de Parthesiers (166) en de Germanen (167) af te slaan. Tussen deze oorlogen in voerde hij hervormingen door. In 176 ging hij opnieuw naar de noordelijke grens van het Keizerrijk met de bedoeling deze te verleggen naar de Vistula rivier. Hij overleed in 180 als gevolg van de pest in het huidige Wenen, nog voordat hij aan zijn invasie kon beginnen. Hij toonde in zijn regeertijd een grote betrokkenheid met de armen in het Rijk en richtte scholen, weeshuizen en ziekenhuizen op. Daarentegen was hij meedogenloos bij de vervolging van de Christenen, die hij als een grote bedreiging van het Rijk zag, vooral doordat hun weigering van de staatsgodsdienst een grote bron van verzet kon worden. Vervolging is altijd een teken van zwakte en ook hierin wordt duidelijk dat de superieuriteit van het Romeinse Rijk tanende was.

Citaten.NET