Citaten uit Physiologie de l'Amour Moderne van Paul Bourget

Citaten 1 t/m 10 van 10.

  • De kunst om gelukkig te zijn in de liefde is alles te geven zonder iets te vragen.
    Origineel: L'art d'être heureux en amour consiste à tout donner sans rien demander.
    Bron: Physiologie de l'amour moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
    +2
  • De enige remedie tegen de dood is te leven.
    Origineel: Le seul remède contre la mort, c'est de vivre.
    Bron: Physiologie de l'amour moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
    +1
  • Je bent pas echt genezen van een vrouw als je niet meer nieuwsgierig bent te weten met wie ze je vergeet.
    Origineel: On n'est vraiment guéri d'une femme que lorsqu'on n'est même plus curieux de savoir avec qui elle vous oublie.
    Bron: Physiologie de l'amour moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
    +1
  • Alle jaloezie, wat het ook is, is volkomen absurd.
    Origineel: Toute jalousie, quelle qu'elle soit, est complètement absurde.
    Bron: Physiologie de l'amour moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
     0
  • Als je je minnares de naam vertelt van de vriend van wie je het meest houdt, riskeer je ze beide te verliezen.
    Origineel: Dire à sa maîtresse le nom de l'ami que l'on aime le plus, c'est risquer de les perdre et l'un et l'autre
    Bron: Physiologie de l'Amour Moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
     0
  • De vrouw die je het meest heeft laten lijden is soms een vrouw waar je nooit van hebt gehouden.
    Origineel: La femme qui vous aura fait le plus souffrir est quelquefois une femme que vous n'aurez jamais aimée.
    Bron: Physiologie de l'amour moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
     0
  • De wreedste wraak van een vrouw is om trouw te blijven aan een man.
    Origineel: La plus cruelle vengeance d'une femme est quelquefois de nous rester fidèle.
    Bron: Physiologie de l'Amour Moderne (1889) XC
    Paul Bourget
    - +
     0
  • Voor een gek is het ergste ongeluk niet helemaal gek meer te zijn.
    Origineel: Pour un fou, le pire des malheurs est de ne pas être fou tout à fait.
    Bron: Physiologie de l'Amour Moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
     0
  • Wat bewijst dat ervaring nutteloos is, is dat het einde van onze oude liefdes ons niet weerhoudt om weer nieuwe te beginnen.
    Origineel: Ce qui prouve que l'expérience ne sert à rien, c'est que la fin de nos anciennes amours ne nous dégoûte pas d'en commencer d'autres.
    Bron: Physiologie de l'Amour Moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
     0
  • Wat bewijst dat ervaring nutteloos is, is dat het einde van oude liefdes ons niet weerhoudt om nieuwe te beginnen.
    Origineel: Ce qui prouve que l'expérience ne sert à rien, c'est que la fin de nos anciennes amours ne nous dégoûte pas d'en commencer d'autres.
    Bron: Physiologie de l'amour moderne (1889)
    Paul Bourget
    - +
     0
De beste Physiologie de l'Amour Moderne van Paul Bourget citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Paul Bourget

Paul Charles Joseph Bourget (Amiens, 2 september 1852 – Parijs, 25 december 1935) was een Frans schrijver.

Bourget was de zoon van een hoogleraar en ging op zijn vijftiende naar Parijs om te studeren. De Commune van Parijs maakte grote indruk op hem en vanaf dat jaar begint hij kritische artikelen in tijdschriften te schrijven. In 1872 en 1875 geeft hij ook zijn eerste dichtbundels uit, op dat moment nog vooral in de geest van de Parnasse en het “l’art-pour l’art”-principe.

Vanaf 1880 schrijft hij vooral romans, sterk beïnvloed door Balzac, goed geconstrueerde tendenswerken, op basis van milieustudies, moralistisch, waarbij de gedachte prevaleert boven de vorm. Duidelijk herkenbaar zijn ook sporen van het vroege psychoanalytisch denken. Onder invloed van Taine groeit hij in de jaren tachtig uit tot een belangrijke exponent van de reactie tegen het naturalisme.

Zijn bekendste roman is Le Disciple (De jongeling, 1889). Veel bekendheid verwierf Bourget rond 1880 ook met een reeks kritische beschouwingen, verzameld in de bundel Essais de psychologie contemporaine (1880), over Baudelaire, Stendhal, Flaubert, Taine en Renan. Later vervolgt hij deze reeks met onder meer essays over Leconte de Lisle en Toergenjev. Aan het einde van zijn leven keert Bourget terug naar het katholicisme en wordt zijn werk meer godsdienstig en conservatief van aard. In 1894 werd hij opgenomen in de Académie Française.

Bron Wikipedia