Citaten uit Molloy van Samuel Beckett

Citaten 1 t/m 4 van 4.

  • Maar wat deed God eigenlijk voor de schepping?
    Origineel: What was God doing with himself before the creation?
    Bron: Molloy (1951)
    Samuel Beckett
    - +
    +11
  • Het beste wat men kan hopen is aan het eind een beetje minder degene te zijn die men aan het begin en in het midden was.
    Origineel: The fact is, it seems, that the most you can hope is to be a little less, in the end, the creature you were in the beginning, and the middle.
    Bron: Molloy (1951)
    Samuel Beckett
    - +
    +10
  • Maar ik was niet gemaakt voor het grote licht dat verslindt, een zwakke lamp was alles wat ik had gekregen, en een eindeloos geduld om het op de lege schaduwen te laten schijnen.
    Origineel: But I was not made for the great light that devours, a dim lamp was all I had been given, and patience without end, to shine it on the empty shadows.
    Bron: Molloy (1953)
    Samuel Beckett
    - +
    +5
  • Tegen het liefdadige gebaar bestaat geen verdediging.
    Origineel: Against the charitable gesture there is no defence.
    Bron: Molloy (2007) 24
    Samuel Beckett
    - +
    +2
De beste Molloy van Samuel Beckett citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Samuel Beckett

Samuel Barclay Beckett (Foxrock, Dublin, 13 april 1906 — Parijs, 22 december 1989) was een Ierse (toneel)schrijver en dichter. Hij woonde het grootste deel van zijn volwassen leven in Parijs en schreef zowel in het Frans als in het Engels.

Beckett's eigenzinnige werk biedt een sombere, tragikomische kijk op het bestaan, vaak in combinatie met zwarte komedie en galgenhumor. Het werd steeds minimalistischer in zijn latere carrière, met meer esthetische en taalkundige experimenten.

Hij wordt beschouwd als een van de laatste modernistische schrijvers.
Beckett is het meest beroemd geworden door het toneelstuk Waiting for Godot (uitgebracht in 1952 in het Frans (En attendant Godot), Engelse vertaling uitgebracht in 1955). Het stuk kreeg in eerste instantie slechte kritieken, maar langzaam werd het erg populair. Hetzelfde geldt voor het stuk Endgame. Omdat zijn stukken na 1947 vrijwel alle in het Frans geschreven zijn, wordt hij samen met Ionesco gezien als de beste Franse toneelschrijver van de twintigste eeuw. Hij vertaalde zijn stukken zelf in het Engels.
Hij kreeg de Nobelprijs voor Literatuur in 1969.

Bron Wikipedia