Citaten uit Marie Antoinette van Stefan Zweig

Citaten 1 t/m 4 van 4.

  • Waarheidsliefde en politiek wonen zelden onder één dak.
    Origineel: Wahrhaftigkeit und Politik wohnen selten unter einem Dach.
    Bron: Marie Antoinette (1932)
    Stefan Zweig
    - +
    +7
  • Wie voor zichzelf aanspraak maakt op alle vrijheden en rechten is het minst geneigd die ook anderen toe te kennen.
    Origineel: Immer ist derjenige, der für sich selber alle Freiheiten und jedes Recht beansprucht, am wenigsten geneigt, sie auch andern zuzubilligen.
    Bron: Marie Antoinette (1932) De vrienden vluchten
    Stefan Zweig
    - +
    +2
  • Alleen bij tegenslag, weet je wie je echt bent.
    Origineel: Erst im Unglück weiß man wahrhaft, wer man ist.
    Bron: Marie Antoinette (1932)
    Stefan Zweig
    - +
    +1
  • Geen mens en geen herinnering is nog levend wanneer hij niet meer door een wezen op aarde wordt bemind.
    Origineel: Kein Mensch aber und kein Schatten ist wahrhaft länger lebendig, als solange er von irgendeinem Wesen auf Erden noch wahrhaft geliebt wird.
    Bron: Marie Antoinette (1932) Ltste blz
    Stefan Zweig
    - +
    +1
De beste Marie Antoinette van Stefan Zweig citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Stefan Zweig

Stefan Zweig (Wenen, 28 november 1881 – Petrópolis (bij Rio de Janeiro), Brazilië, 22 februari 1942) was een Oostenrijkse schrijver van Joodse afkomst. Zweig studeerde germanistiek, Romaanse kunst en filosofie in Oostenrijk, Frankrijk en Duitsland. In 1913 vestigde hij zich in Salzburg.

Stefan Zweig werd in een welgestelde Joodse familie geboren. De familie was niet religieus en Stefan Zweig noemde zich later een "Jood door toeval". Al tijdens zijn studie gaf hij gedichten uit die de invloed van Rainer Maria Rilke en Hugo von Hofmannsthal laten zien. In 1904 verscheen zijn eerste novelle, het genre waarmee hij zijn grootste roem zou verwerven.

Stefan Zweig meldde zich bij het begin van de Eerste Wereldoorlog vrijwillig bij de oorlogspers. Het verloop van de oorlog maakte hem echter steeds meer een oorlogstegenstander, wat nog eens versterkt werd door de invloed van zijn vriend, de Franse pacifist Romain Rolland. Als geëngageerde intellectueel trad Zweig tegen het nationalisme en revanchisme op en bracht hij zijn idee van een geestelijk verenigd Europa naar voren.

Nadat de Nationaalsocialisten in 1933 in Duitsland de macht hadden gegrepen en ook hun invloed in Oostenrijk voelbaar werd, emigreerde Stefan Zweig naar Londen. Bij zijn uitgever in Leipzig mocht Zweig niet meer publiceren. Hij vond echter nog een uitgever in Wenen. In 1936 werden Zweigs boeken in Duitsland verboden en openbaar verbrand.

Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog nam hij de Britse nationaliteit aan. Hij verliet Londen en kwam via New York, Argentinië en Paraguay in 1940 in Brazilië terecht. Samen met zijn tweede vrouw koos Zweig op 22 februari 1942 ervoor om vrijwillig een einde te maken aan hun leven vanwege zijn treurigheid over de vernietiging van zijn "geistige Heimat Europa".
Zweig besefte dat hij, ook bij een eventuele overwinning op Hitler-Duitsland, vertegenwoordiger van een voorbije wereld zou zijn (Die Welt von Gestern, titel van zijn laatste boek), en hij wenste dit niet bewaarheid te zien worden. Dit boek wordt gezien als een van de meest treffende en best geschreven tijdsbeelden van de periode 1900-1940.

Bron Wikipedia