Citaten uit Filosofia Nova van Stendhal

  • De liefde is een verrukkelijke bloem, maar men moet de moed hebben haar te gaan plukken aan de rand van een angstaanjagende afgrond.
  • De taal is de mensen gegeven om zijn gedachten te verbergen.
  • Liefhebben is met elk zintuig zien, aanraken en voelen.
  • Het is moeilijk om het geluk dat je niet hebt, niet te overschatten.
  • Het grootste geluk dat de liefde geven kan, is de eerste handdruk van de vrouw die men bemint.
  • Ieder heeft een doel voor ogen, dat hij tot zijn dood nastreeft; maar voor velen is dat doel een veertje, dat ze voor zich uit blazen.
  • Schoonheid is niets meer dan de belofte van geluk.
  • Liefde is het wonder van de beschaving.
  • Van het ogenblik dat hij liefheeft, ziet zelfs de wijste man geen enkel voorwerp meer zoals het is.
  • Ik benoem het karakter van een man als zijn gebruikelijke manier om geluk na te jagen.
+7

Citaten 1 t/m 1 van 1.

  • De uitspraken van mannen zijn slechts maskers die ze toepassen op hun acties.
    Origineel: Les discours des hommes ne sont que des masques qu'ils appliquent sur leurs actions.
    Bron: Filosofia Nova
    ― Stendhal
    - +
    +1
De beste Filosofia Nova van Stendhal citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Stendhal

Stendhal, pseudoniem van Marie-Henri Beyle (Grenoble, 23 januari 1783 – Parijs, 23 maart 1842) was een 19e-eeuwse Franse romantische schrijver.

Hij verzette zich tegen zijn conformistische en formeel-christelijke familie en studeerde vanaf 1796 wiskunde aan de École Centrale de l'Isère te Grenoble. In 1812 werd Stendhal opgeroepen voor het leger van de keizer en nam hij deel aan Napoleons veldtocht naar Rusland. Zo was hij in augustus 1812 getuige van de brand die Moskou verwoestte. De uiteindelijke nederlaag van Napoleon in 1814 liet Stendhal berooid en zonder baan achter. Stendhal was nu verplicht om in zijn dagelijks brood te voorzien met zijn schrijverswerk.
Hij publiceerde De l’Amour in 1822 als een soort dagboek van zijn liefde voor Matilde Viscontini, samen met enkele overpeinzingen over de liefde zelf. In 1823 verschenen La Vie de Rossini en Racine et Shakespeare, een verdediging van de Romantiek. Hiermee nam Stendhal deel aan de strijd tussen de klassieken en de romantici. Stendhal schreef eveneens een kroniek van de artistieke gebeurtenissen van zijn tijd in de krant Le Journal de Paris. Daartoe bezocht hij de salons van de Franse hoofdstad. De meeste van zijn werken zijn dan een historische en sociale afspiegeling van zijn tijd.

Stendhal staat bekend om zijn scherpe analyse van de psychologie van zijn personages. Hij is samen met Honoré de Balzac een van de prominente en vroege beoefenaars van de realistische stijl. Zijn werk vertoont vaak een mengeling van romantische en realistische aspecten. Men zou hem dus een romantische realist kunnen noemen.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs