Citaten uit Stances et poèmes van Sully Prudhomme

Citaten 1 t/m 4 van 4.

  • Het geluk van een kind is als dat van een roos, die haar paarlen, uit een weinig water vormt.
    Origineel: Le bonheur de l'enfant est celui de la rose Qui fait ses perles d'un peu d'eau
    Bron: Stances et Poèmes A la Nuit. Voor de volledige tekst zie www.eternels-eclairs.fr
    Sully Prudhomme
    - +
    +6
  • Ik droom van zomers die altijd duren.
    Origineel: Je rêve aux étés qui demeurent toujours.
    Bron: Stances et Poèmes Ici-bas. Voor de volledige tekst zie www.unjourunpoeme.fr
    Sully Prudhomme
    - +
    +3
  • De gewoonte is een vreemdeling, die in ons de rede komt vervangen; het is een oude huishoudster, die zich in ons huis nestelt.
    Origineel: L’habitude est une étrangère Qui supplante en nous la raison : C’est une ancienne ménagère Qui s’installe dans la maison.
    Bron: Stances et poèmes L’habitude. Voor de volledige tekst zie www.unjourunpoeme.fr
    Sully Prudhomme
    - +
    +1
  • Ik ben de gevangene van de duizend dingen die ik lief heb.
    Origineel: Je suis le captif des mille êtres que j'aime.
    Bron: Stances et poèmes (1865) Les chaînes
    Sully Prudhomme
    - +
    +1
De beste Stances et poèmes van Sully Prudhomme citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Sully Prudhomme

Sully Prudhomme (eigenlijk René François Armand Prudhomme) (Parijs, 16 maart 1839 – Châtenay-Malabry, 7 september 1907) was een Frans schrijver.

Zijn bekendste gedicht is Le Vase brisé (1865), over een ongelukkige liefde.
In het begin schreef Sully Prudhomme, zoals hij zich als auteur noemde, kunstig geciseleerde gedichten in de veeleer koele stijl van de Parnassiens. Zijn deelname aan de Frans-Pruisische Oorlog in 1870/71 verwerkte hij in Impressions de la guerre (1872) en La France (1874).
Hierna zwaaide hij om naar een "poésie personnelle", dat wil zeggen gedichten die formele elegantie met mooie beelden, gedachten en gevoelens bevallig verenigden en bij de lezers van die tijd evenzeer in de smaak vielen als de prettig leesbare filosofische essays over allerlei thema's die hij wist te schrijven en in groten getale produceerde.

Toen hem in 1901, als vrij onbekende schrijver, de eerste Nobelprijs voor de literatuur werd uitgereikt, was er heel wat tegenstand, onder meer omdat de grote Tolstoj daarmee miskend werd en Prudhomme een goede vriend was van de Zweedse commissievoorzitter van de Nobelprijs. Toch was Prudhomme kennelijk voldoende bekend en gewaardeerd in heel Europa om deze hoge onderscheiding waard te zijn.

Bron Wikipedia