Citaten uit Annales van Tacitus

Annales - Tacitus

Ab excessu divi Augusti (Latijn: "Vanaf het heengaan van de vergoddelijkte Augustus") of de Annales ("jaarboeken") vormen samen met de historiae de twee belangrijkste werken van de Romeinse geschiedschrijver Publius Cornelius Tacitus. Het werk wordt Annales of "jaarboeken" genoemd omdat de eerste boeken de geschiedenis jaar na jaar beschrijven. In de laatste boeken laat Tacitus deze annalistische aanpak vallen. Ronald Syme meent dat deze stilistische wijziging verwijst naar een dieperliggende wijziging, namelijk de ontwikkeling van het principaat naar het dominaat. Het werk bestond uit zestien (of misschien achttien) boeken en had betrekking op de periode vanaf de dood van Augustus en het begin van de regering van Tiberius tot (waarschijnlijk) de dood van Nero. De boeken I tot IV zijn volledig bewaard gebleven. Van boek XI tot en met het begin van boek XVI ontbreken alleen het begin van boek XI en het eind van boek XVI. Boek V en VI zijn slechts gedeeltelijk behouden.

Bestel dit boek bij bol.com

  • Wat de Germanen bijna uniek onder de barbaren maakt, is dat bij hen een man met één vrouw genoegen neemt.
  • Door beleid brengen wij veel meer tot stand dan door geweld.
  • Voorspoed is de toetssteen van het karakter; want in tegenspoed kan men volharding tonen, maar door voorspoed wordt men bedorven.
  • Hoe verdorvener de staat, des te meer wetten.
  • Een eervolle dood is te verkiezen boven een smadelijk leven.
  • Alles wat onbekend is, wordt voor bijzonder gehouden.
  • De menselijke geest gelooft het liefst onbegrijpelijke dingen.
  • Te grote macht is nooit veilig.
  • Op een afstand bekeken, is alles mooi.
  • Men moet goede keizers wensen maar anders hen nemen zoals ze zijn.
+7

Citaten 1 t/m 10 van 14.

1 2 Volgende 
  • Hoe verdorvener de staat, des te meer wetten.
    Bron: Annales 3, 27
    ― Tacitus
    - +
    +7
  • In de corruptste staten vindt men de meeste wetten.
    Bron: Annales
    ― Tacitus
    - +
    +7
  • Gelijk vroeger door misdaden, zo leed men thans door wetten.
    Bron: Annales 3, 25
    ― Tacitus
    - +
    +5
  • Als voortreflijke mensen gestraft worden, neemt hun gezag toe.
    Origineel: Punitis ingenüs, gliscit auctoritas.
    Bron: Annales
    ― Tacitus
    - +
    +4
  • Wij vereren het oude, zonder ons om het nieuwe te bekommeren.
    Bron: Annales 2, 88
    ― Tacitus
    - +
    +4
  • De ervaring leert, dat uitstekende wetten, goede daden bij goede mensen, voortkomen uit de misdrijven van anderen.
    Bron: Annales 15, 20
    ― Tacitus
    - +
    +2
  • Godslastering is een zaak, die God alleen aangaat.
    Bron: Annales I, 73
    ― Tacitus
    - +
    +2
  • De grootste misdrijven worden met gevaar ondernomen, maar brengen aan het eind hun beloning.
    Bron: Annales 12, 67
    ― Tacitus
    - +
    +1
  • Het is gemakkelijker een regeringsvorm aan te prijzen dan tot stand te brengen; en als hij er is gekomen, dan kan hij niet van lange duur zijn.
    Bron: Annales 4, 33
    ― Tacitus
    - +
    +1
  • Verraders zijn ook bij hen, wier partij zij kiezen, gehaat.
    Bron: Annales I, 58
    ― Tacitus
    - +
    +1
1 2 Volgende 
De beste Annales van Tacitus citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Tacitus

Publius Cornelius Tacitus (ca. 56-117) was een Romeins consul, historicus, schrijver en redenaar. Hij wordt vaak gezien als de grootste historicus van Rome, van het Romeinse Rijk. Tacitus' sympathie ging duidelijk uit naar een republikeinse staatsvorm, eerder dan naar de willekeur van sommige keizers.
Opmerkelijk is echter dat zijn veelzijdigheid en complexiteit het toelieten dat latere denkers met tegengestelde politieke opvattingen Tacitus aanhaalden om hun standpunt kracht bij te zetten. Hij schrijft over keizers en machthebbers met evenveel vanzelfsprekendheid als over personen van minder belang en geeft daarmee inzicht in het leven van zijn tijd.

Tacitus had een sterke afkeer van tirannie, na zelf de periode onder Domitianus te hebben meegemaakt. In veel van zijn werken lijkt de onderliggende vraag waarom het principatus van Augustus (63 v.Chr.-14 n.Chr.) is overgegaan naar de tirannie van het dominatio van keizers als Tiberius (42 v.Chr.-37 n.Chr.) tot Domitianus. Ondanks zijn sterke afkeer van tirannie, sprak hij niet van een recht van opstand en riep hij niet op tot verzet, maar gaf de voorkeur aan het wachten op betere tijden, zoals voor hem aanbraken onder de keizers Nerva en Trajanus.

Bron Wikipedia

Populaire trefwoorden

Populaire auteurs