Citaten uit Sartor Resartus van Thomas Carlyle

Citaten 1 t/m 10 van 12.

  • Dat de mens ongelukkig is, is volgens mij een gevolg van zijn grootheid; het komt omdat hij een Oneindigheid in zich heeft, die hij ondanks al zijn slimheid niet geheel onder de Eindigheid kan begraven.
    Origineel: Man’s unhappiness, as I construe, comes of his greatness; it is because there is an Infinite in him, which with all his cunning he cannot quite bury under the Finite.
    Bron: Sartor Resartus (1834) Book II, ch. IX
    Thomas Carlyle
    - +
    +3
  • Doe de plicht die het dichtst voor de hand licht, waarvan u weet dat het een plicht is! Uw tweede plicht zal u dan al duidelijker zijn geworden.
    Origineel: Do the duty which lies nearest to thee, which thou know to be a duty! Thy second duty will already have become clearer.
    Bron: Sartor Resartus (1834) bk 2, ch. 9
    Thomas Carlyle
    - +
    +1
  • Het einde van de mens is een proces en niet een gedachte, hoewel dat het edelste zou zijn.
    Origineel: The end of man is an action and not a thought, though it were the noblest.
    Bron: Sartor Resartus (1834) bk. 2, ch. 7
    Thomas Carlyle
    - +
    +1
  • Niet wat ik heb, maar wat ik doe, is mijn koninkrijk.
    Origineel: Not what I have, but what I do is my kingdom.
    Bron: Sartor Resartus (1834) ch.IV
    Thomas Carlyle
    - +
    +1
  • Verwondering is de basis van aanbidding.
    Origineel: Wonder is the basis of worship.
    Bron: Sartor Resartus (1834) bk.1, ch.10
    Thomas Carlyle
    - +
    +1
  • Zonder gereedschap is de mens niets, met gereedschap is hij alles.
    Origineel: Without tools is the man nothing, with tools he is all.
    Bron: Sartor Resartus (1834) ch. V
    Thomas Carlyle
    - +
    +1
  • De liefde is niet hetzelfde als een delirium, hoewel er vele overeenkomsten zijn.
    Origineel: Love is not altogether a delirium, yet has it many points in common therewith.
    Bron: Sartor Resartus (1834)
    Thomas Carlyle
    - +
     0
  • Geen land kan voortdurende vrede en welvaart krijgen, als de stem van Judas evenveel geldt als de stem van de Verlosser der mensheid.
    Origineel: No country can find eternal peace and comfort where the vote of Judas Iscariot is as good as the vote of the Saviour of mankind.
    Bron: Sartor Resartus (1834)
    Thomas Carlyle
    - +
     0
  • Wat je kunt zien, maar waar je niet voorbij kunt zien, is bijkans oneindig.
    Origineel: What you see, yet can not see over, is as good as infinite.
    Bron: Sartor Resartus (1834) Bk. II, ch. 1
    Thomas Carlyle
    - +
     0
  • Wees niet de slaaf van woorden.
    Origineel: Be not the slave of words.
    Bron: Sartor Resartus (1834) ch.VIII
    Thomas Carlyle
    - +
     0
De beste Sartor Resartus van Thomas Carlyle citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Thomas Carlyle

Thomas Carlyle (Ecclefechan, 4 december 1795 - Londen, 5 februari 1881) was een Schots schrijver, historicus en wiskundige, wiens literaire werk grote invloed had in het victoriaanse tijdperk.

Carlyle werd geboren in Ecclefechan, gelegen in de regio Dumfries and Galloway in Schotland, en bezocht de plaatselijke school in Annan. Hij werd sterk beïnvloed door het calvinisme van zowel zijn familie als zijn land. Nadat hij vanaf zijn 14e jaar de Universiteit van Edinburgh had bezocht, werd hij wiskundeleraar, eerst in Annan en vervolgens in Kirkcaldy, waar zich een hechte vriendschap ontwikkelde met de enkele jaren oudere theologiestudent Edward Irving.

In het Verenigd Koninkrijk werd Carlyle's succes verzekerd door het verschijnen van zijn driedelige werk over de Franse Revolutie in 1837. Nadat het gereedgekomen manuscript van het boek per ongeluk was verbrand door de dienstbode van de filosoof John Stuart Mill, moest Carlyle weer vanaf nul beginnen. De tweede versie die hieruit voortkwam, werd gekenmerkt door een passionele intensiteit, die tot dat moment onbekend was in de geschiedschrijving. Carlyle's verslag van de motieven en noden die de gebeurtenissen in Frankrijk hadden veroorzaakt, voorzag in het politiek gespannen Europa van die tijd, waarin men tussen angst en hoop op revolutie leefde, in een grote behoefte.

in 1866, trok Thomas Carlyle zich gedeeltelijk terug uit het actieve leven. Wel werd hij datzelfde jaar benoemd tot rector van de Universiteit van Edinburgh, waarbij zijn inaugurele rede van 2 april werd gepubliceerd onder de titel, On the choice of books.
In 1874 werd hij opgenomen in de exclusieve Orde "Pour le Mérite".

Bron Wikipedia