Citaten van Albert Camus met geluk

Over Albert Camus

Frans filosoof, roman en toneelschrijver.
Albert Camus werd op 7 november 1913 geboren in het Algerijnse Mondovi. Zijn vader was seizoensarbeider en sneuvelde in de Eerste Wereldoorlog. Hierna verhuisde de familie naar Algiers. Na de openbare lagere school kreeg Albert een beurs waardoor hij in staat was te studeren aan het gymnasium. In 1930 begon hij aan de universitaire opleiding voor leraar. Echter, nadat hij deze had afgemaakt, weigerde hij als leraar te werken. Hij wilde zich volledig richten op het schrijven. In 1936 verscheen zijn eerste boek: "L'envers et l'endroit".
Na een kort huwelijk, vertrok hij om veiligheidsredenen naar Frankrijk, eerst naar Bordeaux, later naar Lyon, alwaar hij zijn tweede vrouw leerde kennen, Francine Faure, waar hij in 1940 mee trouwde.
Nadat het gezin Camus een korte tijd in Algerije was, werd Albert ivm een tuberculose geadviseerd te gaan kuren in Auvergne. Zijn vrouw en kinderen bleef achter in Algerije en ze zouden elkaar gedurende de oorlog niet meer zien. In de oorlog werd Albert hoofdredacteur van de Franse verzetskrant "Combat".
Een paar jaar voor zijn dood (door een auto-ongeluk), in 1960 ontving Camus de Nobelprijs voor de literatuur.

Hij was samen met Sartre één der leidinggevende figuren van het naoorlogse existentialistisch denken. Zijn werk wordt beheerst door de filosofie dat de mens zich dient te verzetten tegen de absurditeit van het bestaan.