Citaten uit Méditations Poétiques van Alphonse de Lamartine

Citaten 1 t/m 7 van 7.

  • Een rijk, glorie, vrijheid, alles wordt meegenomen door de tijd.
    Origineel: Empire, gloire, liberté, tout est par le temps emporté.
    Bron: Méditations poétiques (1820) La retraite
    Alphonse de Lamartine
    - +
    +4
  • Soms ontbreekt er maar één persoon en lijkt de hele wereld ontvolkt.
    Origineel: Un seul être vous manque, et tout est dépeuplé.
    Bron: Méditations Poétiques (1820) L'isolement,. Voor de volledige tekst zie: www.poetica.fr
    Alphonse de Lamartine
    - +
    +4
  • De fakkel van het onderzoek werpt licht op de reden.
    Origineel: Le flambeau de l'étude éclaire la raison.
    Bron: Méditations poétiques (1820) La retraite
    Alphonse de Lamartine
    - +
    +3
  • Onwetend waar ik vandaan kom, onzeker waar ik naartoe ga.
    Origineel: Ignorant d'où je viens, incertain où je vais.
    Bron: Méditations poétiques (1820) L'homme
    Alphonse de Lamartine
    - +
    +1
  • Verlangen en liefde zijn de vleugels van de ziel.
    Origineel: Le désir et l'amour sont les ailes de l'âme.
    Bron: Méditations poétiques (1820) Dieu
    Alphonse de Lamartine
    - +
     0
  • Welke misdaad hebben we begaan om geboren te worden?
    Origineel: Quel crime avons-nous fait pour mériter de naître?
    Bron: Méditations poétiques (1820) Le désespoir
    Alphonse de Lamartine
    - +
     0
  • Waar geen deugd is, bestaat geen roem.
    Origineel: La gloire ne peut être où la vertu n'est pas.
    Bron: Méditations Poétiques II
    Alphonse de Lamartine
    - +
    -1
De beste Méditations Poétiques van Alphonse de Lamartine citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over Alphonse de Lamartine

Alphonse Marie Louis de Prat de Lamartine (Mâcon, 21 oktober 1790 – Parijs, 28 februari 1869) was een Frans dichter, historicus en staatsman.

Lamartine speelde een belangrijke rol tijdens de Februarirevolutie in 1848 en was een van de eersten om een voorlopige regering uit te roepen. In die regering kreeg hij de post van minister van Buitenlandse Zaken (die hij uitoefende van 24 februari tot 11 mei) en keerde hij zich tegen Louis-Eugène Cavaignac. Daarna werd hij verkozen als een van de vijf leden van het Uitvoerend Comité en werd zo gedurende enkele weken een van de belangrijkste politici in Europa. Lamartine had nog succesvol het oproer in mei 1848 weten te onderdrukken, maar de onlusten in juni werden hem op politiek vlak fataal en hij verloor veel van zijn prestige.

Als schrijver werd hij bekend van Les Méditations poétiques en dat werk werd door velen beschouwd als het begin van de Romantiek in Frankrijk en was een groot succes, maar toch is het niet zo vernieuwend als men zou denken. Uiteindelijk moet men toch vaststellen dat Lamartines literair initiatief vrij klein was en dat zijn bekendheid als dichter op het eind van zijn leven flink was afgenomen, onder andere door de opgang van de nieuwe en meer innovatieve school dichters en schrijvers met Victor Hugo aan het hoofd die na hem kwam.

Bron Wikipedia