Carl Ludwig Schleich
Duits chirurg en auteur
Leefde van: 1859 - 1922
Categorie: Schrijvers (Hedendaags) Land: 
Duitsland
Geboren: 19 juli 1859 Gestorven: 7 maart 1922
Over Carl Ludwig Schleich
Carl Ludwig Schleich (19 juli 1859 -7 maart 1922) was een Duitse chirurg en schrijver. Hij is vooral bekend om zijn bijdrage aan de klinische anesthesie. Daarnaast was hij ook filosoof, dichter en schilder.
Na zijn studie geneeskunde opende hij een privépraktijk in Berlijn en in 1899 behaalde hij een hoogleraarschap aan de Universiteit van Berlijn. In 1900 werd hij directeur van de afdeling Heelkunde van Gross-Lichterfelde.
Hij zou een pionier worden op het gebied van gliacellenonderzoek en erkende dat gliacellen een dynamische rol speelden in het functioneren van het zenuwstelsel. Schleich geloofde dat een onderling verbonden en interactief neuronaal netwerk een substraat was voor hersenfuncties.
Onder zijn geschreven werken bevond zich een invloedrijke verhandeling over hysterieonderzoek genaamd Gedankenmacht und Hysterie. Schleich was ook een ervaren dichter en romanschrijver. Een van zijn bekendere fictieve werken was de populaire Phantasien über den Sinn des Lebens.
Zijn memoires Besonnte Vergangenheit (1922) werd een van de meest succesvolle autobiografieën in de Duitse taal, met een oplage van ruim 1 miljoen exemplaren.
Bron Wikipedia
Bestel Carl Ludwig Schleich boeken bij bol.com:
Von Der Seele Duitstalig, Paperback
Citaten 1 t/m 2 van 2.
-
Het zekerste teken ener humoristische ziel is, dat zij in staat is, nu en dan ook zichzelf uit te lachen.
Origineel:Das sicherste Zeichen einer humorvollen Seele ist die Fähigkeit, auch einmal sich selbst auszulachen.
― Carl Ludwig Schleich -
Het mooiste van de mens is zijn oog. Het ontvangt de bron van leven, het licht en geeft het terug als een straal van dankbaarheid. De zon schiep het menselijk oog om zichzelf en zijn schoonheid erin te bewonderen. Het universum gloeit in onze ogen en het gloeit in onze tranen.
Origineel:Das Schönste am Menschen ist sein Auge. Es empfängt den Quell des Lebens, das Licht, und gibt es wieder zurück als Strahl der Dankbarkeit. Die Sonne schuf das Menschenauge, um sich selbst und ihre Schönheit darin zu bewundern. Das Weltall glüht in unseren Augen und es verglimmt in unseren Tränen.
Die Weisheit der Freude (1920)― Carl Ludwig Schleich
