Citaten uit Maximes et Réflexions morales van Francois de la Rochefoucauld

Citaten 171 t/m 180 van 250.

  • Men is soms even verschillend van zichzelf als van anderen.
    Origineel: On est quelquefois aussi différent de soi-même que des autres.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #135
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Men kan beter zijn geestkracht aanwenden om de ongelukken die ons overkomen, te dragen, dan om die welke ons kunnen overkomen, te voorzien.
    Origineel: Il vaut mieux employer notre esprit à supporter les infortunes qui nous arrivent qu’à prévoir celles qui nous peuvent arriver.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #174
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Men moest zich er eigenlijk alleen over verwonderen dat men zich nog kan verwonderen.
    Origineel: On ne devrait s'étonner que de pouvoir encore s'étonner.
    Bron: Maximes et Réflexions morales (1665) #384
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Men prijst en laakt de meeste dingen, omdat het mode is ze te prijzen of te laken.
    Origineel: On loue et on blâme la plupart des choses parce que c’est la mode de les louer ou de les blâmer.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #30
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Men spreekt nog liever kwaad over zichzelf dan dat men helemaal niet over zichzelf spreekt.
    Origineel: On aime mieux dire du mal de soi-même que de n'en point parler.
    Bron: Maximes et Réflexions morales (1665) #138
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Men waant soms een afkeer te hebben van vleierij; maar het is alleen de manier, waarop wij gevleid worden, die ons mishaagt.
    Origineel: On croit quelquefois haïr la flatterie, mais on ne hait que la manière de flatter.
    Bron: Maximes et Réflexions morales 329
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Mensen en zaken hebben hun perspectivisch punt. Sommige moet men van dichtbij zien om er goed over te oordelen, en over andere oordeelt men nooit zo goed als wanneer men er ver van verwijderd is.
    Origineel: Les hommes et les affaires ont leur point de perspective. Il y en a qu’il faut voir de près pour en bien juger, et d’autres dont on ne juge jamais si bien que quand on en est éloigné.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #104
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Niemand verdient om zijn deugd geprezen te worden als hij de kracht mist om slecht te zijn. Anders is alle deugd meestal niets dan luiheid of zwakheid van wil.
    Origineel: Nul ne mérite d’être loué de bonté, s’il n’a pas la force d’être méchant : toute autre bonté n’est le plus souvent qu’une paresse ou une impuissance de la volonté.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #237
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Niets hindert zo zeer natuurlijk te zijn als het te willen schijnen.
    Origineel: Rien n’empêche tant d’être naturel que l’envie de le paraître.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #431
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
  • Onze trots neemt vaak toe naarmate onze overige gebreken afnemen.
    Origineel: Notre orgueil s’augmente souvent de ce que nous retranchons de nos autres défauts.
    Bron: Maximes et Réflexions morales #450
    Francois de la Rochefoucauld
    - +
    +1
De beste Maximes et Réflexions morales van Francois de la Rochefoucauld citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 18)

Over Francois de la Rochefoucauld

Hij is geboren in Parijs en was tot 1950 prins van Marcillac. In 1628 trouwde hij met Andrée de Vivonne, samen kregen ze 8 kinderen. Een jaar later nam hij dienst in het leger en diende o.a. in Italië en de Nederlanden (1635-36). Hij nam deel aan een samenzwering tegen kardinaal Richelieu (1585 - 1642) en verzette zich tegen Mazarin (1602 - 1661). Richelieu verbande hem van 1639 to 1642. Hij raakte een paar keer zwaargewond. De laatste keer, in 1652 bij de slag bij Saint-Antoine, kostte het hem een jaar om te herstellen. La Rochefoucauld verbleef vervolgens aantal jaren in zijn landgoed in Verteuil. Eenmaal terug in Frankrijk verliet hij het politieke krachtenveld en wijdde hij zich aan de literatuur. Vanaf 1656 organiseerde hij in zijn woning in Parijs een intellectuele denktank die als meedenkenden o.a. de dames De Sablé en De Sévigné, en De Lafayatte telde. In deze jaren zijn zijn beroemde Maximes geschreven en gepubliceerd. Hij stierf in 1680.