Citaten uit The life of Reason van George Santayana

Citaten 1 t/m 10 van 17.

  • Wie zich het verleden niet herinnert, is gedoemd het opnieuw te beleven.
    Origineel: Those who cannot remember the past are condemned to repeat it.
    Bron: The life of Reason (1905) Vol. I Reason in Common Sense
    George Santayana
    - +
    +24
  • De mensen zijn meestal vaster overtuigd dat hun meningen van waarde zijn dan dat ze waar zijn.
    Origineel: People are usually more firmly convinced that their opinions are precious than that they are true.
    Bron: The Life of Reason Vol. I, Ch.8
    George Santayana
    - +
    +11
  • In wezen is muziek net zo nutteloos als leven: maar beide verlenen bruikbaarheid aan hun omstandigheden.
    Origineel: Music is essentially useless, as life is: but both lend utility to their conditions.
    Bron: The life of Reason vol. 4, ch. 4
    George Santayana
    - +
    +6
  • Wanneer mannen en vrouwen het eens worden, is het enkel in hun conclusies; hun redenen zijn altijd verschillend.
    Origineel: When men and women agree, it is only in their conclusions; their reasons are always different.
    Bron: The Life of Reason Vol. II, Ch. VI: Free Society
    George Santayana
    - +
    +4
  • De samenleving is als de lucht: noodzakelijk om te ademen, maar onvoldoende om van te leven.
    Origineel: Society is like the air, necessary to breathe but insufficient to live on.
    Bron: The Life of Reason Vol. VII, Ch. VIII
    George Santayana
    - +
    +3
  • Er is een bepaalde gezapigheid voor nodig om huiselijke gezelligheid te waarderen; rusteloze geesten prefereren ongemak.
    Origineel: It takes patience to appreciate domestic bliss; volatile spirits prefer unhappiness.
    Bron: The life of Reason (1905)
    George Santayana
    - +
    +3
  • De beschaving staat voor dit dilemma: indien diep en edel moet zij zeldzaam blijven; indien algemeen moet zij minderwaardig worden.
    Origineel: Culture is on the horns of this dilemma: if profound and noble it must remain rare, if common it must become mean.
    Bron: The life of Reason (1905)
    George Santayana
    - +
    +2
  • De geest viert een kleine triomf, wanneer hij een waarheid kan formuleren.
    Origineel: The mind celebrates a little triumph whenever it can formulate a truth.
    Bron: The life of Reason (1905) Vol. IV, 65
    George Santayana
    - +
    +2
  • Door de genadige beschikking der natuur komen de meeste vragen waarvan de beantwoording boven het vermogen van de mens ligt, niet eens bij hem op.
    Origineel: By nature's kindly disposition most questions which it is beyond a man's power to answer do not occur to him at all.
    Bron: The Life of Reason
    George Santayana
    - +
    +2
  • Geluk is de enige criterium voor het leven; ware er geen geluk, dan wordt het bestaan een bizar en betreurenswaardig experiment.
    Origineel: Happiness is the only sanction of life; where happiness fails, existence remains a mad and lamentable experiment.
    Bron: The life of Reason (1905) Vol. I
    George Santayana
    - +
    +2
De beste The life of Reason van George Santayana citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Over George Santayana

George Santayana, geboren Jorge Agustín Nicolás Ruiz de Santayana y Borrás (Madrid, 16 december 1863 – Rome, 26 september 1952) was een Spaans-Amerikaans schrijver, dichter en filosoof. Hij hield zijn leven lang de Spaanse nationaliteit, maar schreef al zijn werken in het Engels.

Santayana verhuisde op negenjarige leeftijd naar de Verenigde Staten. Hij studeerde er aan de Harvard-universiteit en later in Europa in Berlijn en in Cambridge. Tot 1912 doceerde hij vervolgens zelf filosofie te Harvard (waar hij onder meer T.S. Eliot onder zijn leerlingen telde), waarna
hij zich tijdens de Eerste Wereldoorlog als literator in Frankrijk vestigde.

Santayana begon zijn loopbaan als schrijver van lucide, beschouwende gedichten: Sonnets and Other Verses (1894). Hij werd echter vooral bekend door zijn omvangrijk filosofisch en kritisch oeuvre, dat geroemd werd om zijn artistieke kwaliteit en zijn beheerste, poëtische stijl. Tegenover de moderne wereld neemt hij een sceptische houding aan. Als tegenstander van het utilitarisme en pragmatisme bepleit hij een ‘redelijk leven’, gebaseerd op het Griekse ideaal van schoonheid en goedheid.

Santayanas hoofdwerken zijn The Life of Reason (1905-1906) en The Realms of Being (1927-1940). In het eerste wordt kritiek geleverd op de beperktheid van de rede op alle gebieden van de menselijke activiteit (godsdienst, kunst, wetenschap, enzovoort). In het tweede werk worden de vier ‘realms’ van materie, essentie, waarheid en geest nauwkeurig onderzocht.

Santayana schreef ook nog tal van andere filosofische werken, veel kritieken, een autobiografie en één roman: The Last Puritan (1935). Deze “biographie romanceé” speelt zich af tijdens de ondergang van het Calvinisme in New England en schetst op ironische wijze de contrasterende waarheden van een puritein en een hedonist. Dit boek wordt wel gezien als Santayana's meest toegankelijke werk en werd een bestseller.

Bron Wikipedia