Joseph Joubert
Frans schrijver
Leefde van: 1754 - 1824
Categorie: Schrijvers (Hedendaags) Land: Frankrijk
Geboren: 7 mei 1754 Gestorven: 4 mei 1824
Over Joseph Joubert
Joseph Joubert werd op veertienjarige leeftijd, na zijn studies in zijn geboortestad te hebben vervolledigd, naar Toulouse gestuurd om rechten te studeren, maar al na een paar maanden sloot hij zich aan bij de Doctrinaires, een orde die het lesgeven tot doel had, waar Joubert werd opgedragen de lagere klassen te onderwijzen. Hij verliet deze orde in 1778 en ging naar Parijs, waar hij in het gezelschap vertoefde van enkele grote literaire namen van die tijd: Jean-François Marmontel, Denis Diderot (van wie hij de secretaris was) en d'Alembert.
De Franse Revolutie opende echter Jouberts ogen en maakten hem tot een fervent tegenstander van de doctrines van de 18e eeuw. In het laatste decennium van de 18e eeuw leefde hij afwisselend in Parijs en in zijn geboortestad. Van 1790 tot en met 1792 was hij vrederechter van het kanton Montignac. In 1793 huwde hij met Mlle Moreau.
Joubert schreef eigenlijk zeer weinig en heeft tijdens zijn leven nooit een werk uitgegeven. Het enige wat hij deed was zijn gedachten voor zichzelf neerpennen. Jouberts aantekeningen waren reflecties over uiteenlopende zaken (de natuur van het menselijk wezen, literatuur, ... ) en waren vaak geschreven in een aforistische stijl. Deze aantekeningen wekten de interesse van Chateaubriand, die na Jouberts dood een kleine selectie in omloop bracht onder de titel Recueil des Pensées de M. Joubert (Parijs, 1838). Dit werk werd in meer uitgebreide vorm opnieuw uitgegeven in 1842 onder de titel Pensées, Essais, Maximes et Correspondance de J. Joubert door Paul de Raynal, een neef van de auteur.
Bron Wikipedia
Bestel Joseph Joubert boeken bij bol.com:
Citaten 1 t/m 4 van 4.
-
Men moet de deugd beoefenen, zelfs al bezit men haar niet, dat wil zeggen door zijn wil en tegen zijn neigingen in. De gewoonte maakt, dat het ten slotte geen opoffering meer is; het wordt smaak, instinct, gewoonte.
Origineel:Il faut exercer la vertu, même quand on ne l’a pas, c’est-à-dire l’exercer par sa volonté et contre son inclination. L’habitude fait qu’à la fin elle n’est plus sacrifice ; elle devient goût, instinct, mœurs.
― Joseph Joubert -
Zou ik het durven zeggen? Men leert God gemakkelijk kennen, als men maar niet poogt hem te definiëren.
Origineel:Oserai-je le dire? On connait Dieu facilement, pourvu qu'on ne se contraigne pas à le définir.
― Joseph Joubert -
Het verstand kan ons waarschuwen wat wij moeten vermijden, het hart alleen ons zeggen wat wij moeten doen.
Origineel:La raison peut nous avertir de ce qu'il faut éviter; le cœur seul dit ce qu'il faut faire.
Pensées, maximes, essais et correspondance (1866) De la sagesse, L― Joseph Joubert -
Men moet zijn fluweel aan de binnenkant dragen, dat wil zeggen zijn beminnelijkheid bij voorkeur tonen aan hen, met wie men in zijn huis samenleeft.
Origineel:Il faut porter son velours en dedans, c'est-à- dire montrer son amabilité de préférence à ceux avec lesquels on vit chez soi.
― Joseph Joubert
Trefwoorden in deze citaten:
Vergelijkbare auteurs
-
Francois de la Rochefoucauld
Frans schrijver 253 -
Voltaire
Frans schrijver en filosoof (ps. van François Marie Arouet) 175 -
Victor Hugo
Frans schrijver 137 -
Jean de la Bruyère
Frans schrijver 117 -
Honoré de Balzac
Frans schrijver 108 -
Nicolas Chamfort
Frans schrijver, journalist en toneelschrijver 89 -
Jean de La Fontaine
Frans schrijver 87 -
Jean-Jacques Rousseau
Frans schrijver en filosoof 77