Citaten van Publilius Syrus met slecht

Over Publilius Syrus

Publilius Syrus was een Romeinse schrijver uit de 1e eeuw v.Chr.. Zoals zijn naam verraadt, was hij afkomstig uit Syria. Hij kwam als slaaf in Italië terecht. Zowel door zijn geestigheid en intelligentie als door zijn knappe uiterlijk won hij te Rome de gunst van zijn patronus, die hem de vrijheid en een goede opvoeding schonk.

Over zijn grote betekenis voor de Romeinse mimus bestond reeds in de Oudheid géén enkele twijfel. Plinius de Oudere noemt hem in zijn Naturalis Historia zelfs mimicae scaenicae conditor (stichter van de toneelmime), en van zijn populariteit ten tijde van keizer Nero getuigt het feit dat in Petronius' Satyricon zestien verzen worden geciteerd met diepzinnige gedachten over de luxuria (weeldezucht), die óf van Publilius Syrus zelf zijn (zoals Petronius het laat voorkomen), óf een imitatio vormen van diens stijl door Petronius. Ondanks deze populariteit zijn ons van zijn mimen amper twee titels bewaard, en dan nog niet eens met zekerheid.

Publilius Syrus is echter vooral bekend geworden door de bloemlezing Sententiae (Spreuken) in jambische en trochaeïsche verzen, oneliners, die reeds in de 1e eeuw na Chr. uit zijn mimen is samengesteld. Reeds in de Oudheid werden de Sententiae op school aangeleerd, vanwege hun metrische vormgeving en hun moraliserende inhoud.

Bron Wikipedia