Citaten uit Essays in duodecimo van Simon Vestdijk

  • Ik schrijf zo snel omdat ik benieuwd ben naar de afloop.
  • De mens hoeft zijn egoïsme niet af te leggen om goed te zijn, - hij hoeft er alleen maar een andere vorm aan te geven. Door zich in zijn medemens te verplaatsen, zich één met hem te voelen, veredelt hij zijn zelfzucht, - door zijn 'zelf' uit te breiden en meer omvattend te maken.
  • Hoe ouder de mens wordt, des te meer wordt zijn verleden van werkelijke gebeurlijkheden geschaduwd door een verleden van gemiste of althans niet benutte kansen.
  • Lachen is beweging, - de meeste mensen missen de innerlijke vrijheid, de royaliteit en de durf om te lachen, waar dit niet duidelijk voorgeschreven is.
  • De kunstenaar ondergaat niet de droom, maar schept hem. In plaats van stroomafwaarts met de droom te leven zoals de dromende doorsneemens doet, zoekt hij het brongebied op, waaruit droom en kunst beide gespijzigd worden.
  • Of ik nooit moe word van het schrijven? Nee, ik kan er toch bij blijven zitten.
  • Dank zij de angst leren wij onszelf kennen.
  • Het was heel stil in het park. De meizon warmde het mos, de pijnbomen geurden, en het gekabbel van het beekje onderstreepte de stilte met een golflijn van geluid.
  • Een goed huwelijk is van een prettiger heidense zinnelijkheid doortrokken dan de sombere en schichtige affaires der verleiders.
  • Het is heel goed mogelijk, dat ziekte niet zozeer een stoornis is als wel een overdrijving van normale levensprocessen, die het organisme de gelegenheid bieden zich in deze processen te oefenen.
  • Breng veel mensen op een beperkte ruimte samen, en op straffe van ondergang zijn zij op redelijkheid aangewezen.
  • Men meent wel eens, dat een zondaar iemand is met een zwakke wil. Veeleer is hij iemand die zijn leven al te zeer inricht naar de technische kunstgrepen van het `nooit' en `niet meer'. De weg naar de hel is niet met goede voornemens geplaveid, maar met grammaticaal geordende onzin.
  • Wonderlijk, irrationeel en paradoxaal namelijk is het gehele leven, op ieder moment, en in al zijn manifestaties.
  • Dat de geschiedenis zich herhaalt, is vooral daarom zo leerzaam, omdat zij zich nooit op dezelfde wijze herhaalt. Men kan dus even goed beweren, dat de geschiedenis altijd weer nieuw is.
  • Hoe dieper de gevoelens, hoe moeilijker te uiten.
  • De mens is nu eenmaal een irrationeel wezen; bijgevolg is het alleen maar... rationeel hem ook als zodanig te behandelen.
  • Het onbewuste zieleleven van de mens is zo koppig als een muilezel.
  • Kleur ontstaat waar de duisternis overheerst en het licht zich in wanhoop blijft verzetten.
  • De metafysische leugen is de enige leugen, die niet weerlegd kan worden.
  • De inspiratie is aangewezen op de constructie en omgekeerd.
+17

Zoek binnen de citaten van Simon Vestdijk naar deze woorden:

Citaten 1 t/m 10 van 16.

1 2 Volgende 
  • De mens hoeft zijn egoïsme niet af te leggen om goed te zijn, - hij hoeft er alleen maar een andere vorm aan te geven. Door zich in zijn medemens te verplaatsen, zich één met hem te voelen, veredelt hij zijn zelfzucht, - door zijn 'zelf' uit te breiden en meer omvattend te maken.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +10
  • Hoe ouder de mens wordt, des te meer wordt zijn verleden van werkelijke gebeurlijkheden geschaduwd door een verleden van gemiste of althans niet benutte kansen.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +9
  • Lachen is beweging, - de meeste mensen missen de innerlijke vrijheid, de royaliteit en de durf om te lachen, waar dit niet duidelijk voorgeschreven is.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +9
  • De kunstenaar ondergaat niet de droom, maar schept hem. In plaats van stroomafwaarts met de droom te leven zoals de dromende doorsneemens doet, zoekt hij het brongebied op, waaruit droom en kunst beide gespijzigd worden.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +8
  • De droom is een schacht in het onbewuste, die zich zonder overgang voortzet in een der hoogst en veelvuldigst beklommen torens, die zich in het veld van ons bewustzijn oprichten.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • De vluchtige beroering met iets dat tot onze verbeelding spreekt, is een beter tonicum voor ons psychisch gestel dan een diep borend en alzijdig onderzoek.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • Een goed huwelijk is van een prettiger heidense zinnelijkheid doortrokken dan de sombere en schichtige affaires der verleiders.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • Woorden zijn de meest gewetenloze bedriegers die er bestaan, maar bedriegers waar wij op aangewezen zijn, en die wij steeds weer ons vertrouwen schenken.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +2
  • De duivel is een 'deus inversus', een omgekeerde God.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
  • De historische roman is de zondeval van de schrijversziel die door het verleden bezeten is, en dus als genre onvermijdelijk.
    Essays in duodecimo (1952)
    ― Simon Vestdijk
    - +
    +1
1 2 Volgende 
De beste Essays in duodecimo van Simon Vestdijk citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.

Bekijk alle citaten van Simon Vestdijk

Boeken van Simon Vestdijk: