Citaten van Thomas Carlyle met mensen

Over Thomas Carlyle

Thomas Carlyle (Ecclefechan, 4 december 1795 - Londen, 5 februari 1881) was een Schots schrijver, historicus en wiskundige, wiens literaire werk grote invloed had in het victoriaanse tijdperk.

Carlyle werd geboren in Ecclefechan, gelegen in de regio Dumfries and Galloway in Schotland, en bezocht de plaatselijke school in Annan. Hij werd sterk beïnvloed door het calvinisme van zowel zijn familie als zijn land. Nadat hij vanaf zijn 14e jaar de Universiteit van Edinburgh had bezocht, werd hij wiskundeleraar, eerst in Annan en vervolgens in Kirkcaldy, waar zich een hechte vriendschap ontwikkelde met de enkele jaren oudere theologiestudent Edward Irving.

In het Verenigd Koninkrijk werd Carlyle's succes verzekerd door het verschijnen van zijn driedelige werk over de Franse Revolutie in 1837. Nadat het gereedgekomen manuscript van het boek per ongeluk was verbrand door de dienstbode van de filosoof John Stuart Mill, moest Carlyle weer vanaf nul beginnen. De tweede versie die hieruit voortkwam, werd gekenmerkt door een passionele intensiteit, die tot dat moment onbekend was in de geschiedschrijving. Carlyle's verslag van de motieven en noden die de gebeurtenissen in Frankrijk hadden veroorzaakt, voorzag in het politiek gespannen Europa van die tijd, waarin men tussen angst en hoop op revolutie leefde, in een grote behoefte.

in 1866, trok Thomas Carlyle zich gedeeltelijk terug uit het actieve leven. Wel werd hij datzelfde jaar benoemd tot rector van de Universiteit van Edinburgh, waarbij zijn inaugurele rede van 2 april werd gepubliceerd onder de titel, On the choice of books.
In 1874 werd hij opgenomen in de exclusieve Orde "Pour le Mérite".

Bron Wikipedia