Citaten van Umberto Eco met willen

Umberto Eco

Italiaans schrijver en criticus

Leefde van: 1932 - 2016

Categorie: Media | Schrijvers (Hedendaags) Land: Italië

Geboren: 5 januari 1932 Gestorven: 19 februari 2016

Over Umberto Eco

Umberto Eco (Alessandria, 5 januari 1932 – Milaan, 19 februari 2016) was een Italiaanse schrijver en semioticus. Hij behoort tot de bekendste Italiaanse schrijvers van zijn tijd.

Hij ontving salesiaans onderwijs en studeerde middeleeuwse filosofie aan de Universiteit van Turijn. Hij was tot 2008 hoogleraar in de semiotiek aan de Universiteit van Bologna. Eco werd katholiek opgevoed, maar werd later atheïst.

Als schrijver brak Eco in 1980 internationaal door met zijn roman Il Nome della Rosa (De naam van de roos), een spannende detectiveroman die zich in 1327 afspeelt in het kader van de strijd tussen het centrale gezag van de Rooms-Katholieke Kerk en verschillende stromingen daarin die met geweld werden onderdrukt.
De historische achtergrond wordt uitgebreid geschetst. Het boek ademt het ritme van het kloosterleven en de hoofdstukken zijn ingedeeld naar de gebedstijden binnen de kloostermuren.

Een tweede roman, De slinger van Foucault, speelt zich af in het heden, maar gaat vooral over de erfenis van de tempeliers en de rozenkruisers, laat-middeleeuwse mystieke bewegingen.

Daarnaast zijn van Eco nog een aantal bundels met essays verschenen en vijf romans: Het eiland van de vorige dag (1995), Baudolino (2001), De mysterieuze vlam van koningin Loana (2005), De begraafplaats van Praag (2010), en Het nulnummer (2015).
In 2001 schreef hij samen met de gepensioneerde aartsbisschop van Milaan, Carlo Maria Martini het boek Geloven of niet geloven: een confrontatie. In 2012 ontving hij de Vrede van Nijmegen Penning.

Bron Wikipedia

Citaten 1 t/m 2 van 2.

• We hebben een limiet, een zeer ontmoedigende, vernederende limiet: de dood. Daarom houden we van alle dingen waarvan we aannemen dat deze geen grenzen kennen en daarom geen doel hebben. Het is een manier om te ontsnappen aan gedachtes over de dood. We houden van lijsten omdat we niet willen sterven.

  Origineel: We have a limit, a very discouraging, humiliating limit: death. That's why we like all the things that we assume have no limits and, therefore, no end. It's a way of escaping thoughts about death. We like lists because we don't want to die.

  SPIEGEL Interview with Umberto Eco, 11-11-2009.
  Voor de volledige tekst zie: www.spiegel.de

  ― Umberto Eco
  - +

  +1
• De schoonheid van het lichaam is beperkt tot de huid. Als mannen zouden zien wat zich onder de huid bevindt, zoals gebeurt met de Boeotiaanse lynx, zouden ze huiveren bij het aangezicht van de vrouw. Al die gratie bestaat uit slijm en bloed, vocht en gal. Als men denkt aan wat verborgen is in de neus, keel en buik, vindt men alleen vuiligheid. En als het u weerzinwekkend is om het slijm of de mest met uw vingertop aan te raken, waarom zouden we dan de zak zelf willen omarmen die de mest bevat?

  Origineel: Se gli uomini vedessero quello che è sotto la pelle, così come accade con la lince di Beozia, rabbrividirebbero alla visione della donna. Tutta quella grazia consiste di mucosità e di sangue, di umori e di bile. Se si pensa a ciò che si nasconde nelle narici, nella gola e nel ventre, non si troverà che lordume. E se ti ripugna toccare il muco o lo sterco con la punta del dito, come mai potremmo desiderare di abbracciare il sacco stesso che contiene lo sterco?

  De naam van de Roos 4e dag, nacht

  ― Umberto Eco
  - +

   0