Cyril Connolly
Brits criticus
Leefde van: 1903 - 1974
Categorie: Media Land: 
Verenigd Koninkrijk
Geboren: 10 september 1903 Gestorven: 26 november 1974
Over Cyril Connolly
Cyril Vernon Connolly (Coventry, 10 september 1903 – Londen, 26 november 1974) was een Engels intellectueel, literair criticus en schrijver.
Connolly schreef in 1935 een redelijk succesvolle roman, The rock pool, maar zijn beste werk is toch te vinden in zijn verzamelingen essays en artikelen. Zijn stijl is verfijnd, geestig en scherpzinnig, op de toon van een typische Engelse intellectueel.
Van belang is ook Connolly's (onder het pseudoniem Palinurus geschreven) autobiografisch geschrift, Het rusteloze graf (1944, in Nederland verschenen in de reeks Privé-Domein). Het is een verzameling aforismen die een wereld weergeven van angst, verdriet en schuld. Belangrijk thema van Connolly / Palinurus is de “wil-om-te-mislukken”, hetgeen hij als een steeds terugkerend cultuurhistorisch fenomeen ziet.
Bron Wikipedia
Boeken van Cyril Connolly
Citaten 1 t/m 10 van 19.
-
Een onfeilbare indicatie voor het karakter van een man is het welbevinden van zijn vrouw.
Origineel:The true index of a man's character is the health of his wife.
The Unquiet Grave (1944) Te Palinure Petens― Cyril Connolly -
Velen durven niet zelfmoord te plegen uit angst voor wat de buren ervan zullen zeggen.
Origineel:There are many who dare not kill themselves for fear of what the neighbours will say.
The Unquiet Grave (1944) Te Palinure Petens― Cyril Connolly -
We creëren zelf de wereld waarin we leven; als die wereld niet langer geschikt is voor menselijk leven, dan is dat omdat we onze verantwoordelijkheid moe werden.
Origineel:We create the world in which we live; if that world becomes unfit for human life, it is because we tire of our responsibility.
Enemies of Promise (1938) p.135― Cyril Connolly -
Alle charmante mensen hebben iets te verbergen, meestal hun totale afhankelijkheid van de waardering van anderen.
Origineel:All charming people have something to conceal, usually their total dependence on the appreciation of others.
Enemies of Promise (1938) ch. 16― Cyril Connolly -
De beloning van kunst is niet de roem of het succes, maar de bedwelming.
Origineel:The reward of art is not fame or success but intoxication.
The Unquiet Grave (1944) pt 2― Cyril Connolly -
Literatuur wordt tweemaal gelezen, journalistiek slechts eenmaal.
Origineel:Literature is the art of writing something that will be read twice; journalism what will be grasped at once.
Enemies of Promise (1938) Ch. 3― Cyril Connolly -
Bij twijfel, kies voor grootsheid.
Origineel:When in doubt, choose greatness.
toegeschreven― Cyril Connolly -
Des te meer boeken we lezen, des te duidelijker wordt het dat de enige ware taak van een schrijver het produceren van een meesterwerk is en dat elke andere taak niet ter zake doet.
Origineel:The more books we read, the sooner we perceive that the true function of the writer is to produce a masterpiece and that no other task is of any consequence.
The Unquiet Grave (1944)― Cyril Connolly -
Een stad zou niet groter mogen zijn dan dat wat een man in een ochtend kan belopen.
Origineel:No city should be too large for a man to walk out of in a morning.
The Unquiet Grave (1944) p. 35― Cyril Connolly -
Er ligt een steen in een rivier; een stuk hout klemt zich er tegenaan; dode bladeren, ronddrijvende boomstammen en met modder aangekoekte takken stapelen zich op; onkruid begint te groeien en al snel hebben vogels een nest gemaakt en voeden ze hun jongen tussen de bloeiende waterplanten. Dan stijgt de rivier en wordt de grond weer weggespoeld. De vogels vertrekken, de bloemen verdorren, de takken worden losgerukt en spoelen weg; er is geen spoor meer over van het drijvende eiland, enkel nog een in het water ondergedompelde steen; - zo is onze persoonlijkheid.
Origineel:A stone lies in a river; a piece of wood is jammed against it; dead leaves, drifting logs, and branches caked with mud collect; weeds settle there, and soon birds have made a nest and are feeding their young among the blossoming water plants. Then the river rises and the earth is washed away. The birds depart, the flowers wither, the branches are dislodged and drift downward; no trace is left of the floating island but a stone submerged by the water; - such is our personality.
The Unquiet Grave (1944)― Cyril Connolly
Matthew Arnold
