Citaten van Dirk Coster

Dirk Coster

Dirk Coster

Nederlands schrijver

Leefde van: 1887 - 1956

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 7 juli 1887 Gestorven: 8 oktober 1956

Citaten 21 t/m 30 van 40.

  • Het is beter in de ruwe zelfzucht van de hartstocht te leven, dan in de voorzichtige zelfzucht van het verstand.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
    +2
  • In een groot geluk is altijd een zweem van lijdensdrang verborgen, die dankbaarheid is en dorst naar nieuw geluk.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
    +2
  • Tranen zijn een droeve wijze om zich te,voelen leven, en zich te voelen leven is altijd nog geluk.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
    +2
  • Aan het leven loutert zich de levenskracht tot liefde.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
    +1
  • De foltering voor de liefdeloze mens is alle liefde die hem wordt gegeven; de beproeving van de liefdevolle mens is alle liefde die hem wordt onthouden.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
    +1
  • De mens kan in het ogenblik zelf menen ongelukkig te zijn, maar de herinnering doet hem blijken dat hij gelukkig is geweest.
    Dirk Coster
    - +
    +1
  • Voorgevoel en herinnering beheersen het menselijk geestesleven.
    Dirk Coster
    - +
    +1
  • Altijd weer in overheersend mannelijke culturen dreigt het leven in vaste vormen te verstarren.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
     0
  • De inspraken van het geweten kunnen pas door middel van de herinnering ontraadseld worden.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
     0
  • De natuur van de mens, die haar onmiddellijk genot verloren ziet gaan terwille van een niet begrepen en voor haar niet bestaande vreugde, roept het verstand te hulp, om de idealen van die vreugde om te smeden tot middelen van direct genot.
    Bron: Marginalia
    Dirk Coster
    - +
     0
De beste Dirk Coster citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 3)

Over Dirk Coster

Coster begon met zestien jaar bij de De Groene Amsterdammer. Naar aanleiding van zijn boek Werk en wezen der kritiek ontstond er in 1912 een polemiek tussen Coster en Willem Kloos. Zijn werk wordt zowel geroemd als verguisd. Bij de redactie van het in de jaren dertig toonaangevende literaire tijdschrift Forum kon hij geen goed doen en E. du Perron schreef het kritische Uren met Dirk Coster. Later nam hij daar iets van terug, omdat hij hem erkende als een medestrijder tegen het nationaalsocialisme. Na de Tweede Wereldoorlog was Costers rol op het literaire toneel uitgespeeld. In 1954 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Amsterdam.

Bron Wikipedia