Janet Frame
Nieuw-Zeelands auteur (ps. van Nene Janet Paterson Clutha)
Leefde van: 1924 - 2004
Categorie: Schrijvers (Hedendaags) Land: 
Nieuw Zeeland
Geboren: 28 augustus 1924 Gestorven: 29 januari 2004
Over Janet Frame
Janet (Jean) Frame (Dunedin, 28 augustus 1924 – aldaar, 29 januari 2004) was een Nieuw-Zeelandse schrijfster.
In 1947 werd er bij vergissing schizofrenie bij haar geconstateerd en liet zij zich opnemen in het Seacliff Mental Hospital. Ze bracht zeven jaar onder uiterst moeilijke omstandigheden door in verschillende psychiatrische klinieken en onderging meer dan tweehonderd elektroshocks. In deze tijd publiceerde zij haar eerste boek, een verzameling korte verhalen getiteld De lagune (The Lagoon and Other Stories, 1951).
Op het moment dat haar boek de 'Hubert Church Prose Award' ontving, scheelde het niet veel of ze moest een lobotomie ondergaan. Door haar literaire werk raakte men uiteindelijk overtuigd dat zij geen geestelijke aandoening had.
In 1956 verliet ze Nieuw-Zeeland met financiële ondersteuning van het State Literary Fund. Ze woonde gedurende zeven jaar op Ibiza, in Andorra en in Engeland. Na het overlijden van haar vader keerde zij terug naar Nieuw-Zeeland.
In augustus 2003 werd bij haar acute myeloïde leukomie geconstateerd. Ze stierf aan deze ziekte in het Dunedin Hospital op 29 januari 2004.
Bron Wikipedia
Boeken van Janet Frame
Citaten 1 t/m 10 van 13.
-
Gedachten, dromen, gedichten: Een plek; waar niemand komt; en die niemand ooit betrad; sinds de schepping van de wereld.
― Janet Frame -
Gek, dat je van zulke kleine dingen, intens kan genieten.
― Janet Frame -
Een gesprek is de muur die we bouwen tussen onszelf en anderen, te vaak met vermoeide woorden zoals gebruikte en gebroken flessen die, het zonlicht opvangend terwijl ze in de muur liggen ingebed, worden aangezien voor juwelen.
Origineel:Conversation is the wall we build between ourselves and other people, too often with tired words like used and broken bottles which, catching the sunlight as they lie embedded in the wall, are mistaken for jewels.
Faces in the water (1980)― Janet Frame -
Er bestaat niet zoiets als 'de meeste vrouwen', en het feit dat je daar uit onwil of zelfs door handicap niet toe behoort, betekent niet dat je als mens mislukt bent: de mislukking ligt bij de verwachtingen van anderen.
― Janet Frame -
Het zou leuk zijn te reizen als je wist waar je naartoe ging en waar je aan het einde zou leven, of weten we ooit, leven we ooit waar we wonen, we zijn altijd op andere plaatsen, verloren, als schapen.
Origineel:It would be nice to travel if you knew where you were going and where you would live at the end or do we ever know, do we ever live where we live, we're always in other places, lost, like sheep.
Carole Ferrier (1995)― Janet Frame -
Ik heb ontdekt dat mijn vrijheid in mij zit, en niets kan het vernietigen.
Origineel:I have discovered that my freedom is within me, and nothing can destroy it.
― Janet Frame -
Alle schrijvers zijn ballingen waar ze ook wonen en hun werk is een levenslange terugreis naar het verloren land.
Origineel:All writers are exiles wherever they live and their work is a lifelong journey towards the lost land.
― Janet Frame -
Dood is een dramatische prestatie van afwezigheid; taal kan bijna net zo effectief zijn.
Origineel:Death is a dramatic accomplishment of absence; language may be almost as effective.
The Complete Autobiography (1998)― Janet Frame -
Het is altijd moeilijk te geloven dat de wil om iets te veranderen niet reeds een onmiddellijke verandering teweegbrengt.
Origineel:It is always hard to believe that the will to change something does not produce an immediate change.
Carole Ferrier (1995)― Janet Frame -
Het schrijven van een roman is niet slechts een grens over voor een kort winkeltripje naar een onwerkelijk land: het zijn uren en jaren doorgebracht in de fabrieken, de straten, de kathedralen van de verbeelding.
Origineel:Writing a novel is not merely going on a shopping expedition across the border to an unreal land: it is hours and years spent in the factories, the streets, the cathedrals of the imagination.
― Janet Frame
