Citaten van Jean-Baptiste Henri Lacordaire

Jean-Baptiste Henri Lacordaire

Jean-Baptiste Henri Lacordaire

Frans predikant, journalist en activist

Leefde van: 1802 - 1861

Categorie: Politiek | Theologen en geestelijken | Media Land: FlagFrankrijk

Geboren: 12 mei 1802 Gestorven: 21 november 1861

Citaten 11 t/m 15 van 15.

  • Eén enkele ziel is een geheel volk.
    Origineel: Une âme est a elle seule un grand peuple
    Bron: Conférences du révérend père Lacordaire
    Jean-Baptiste Henri Lacordaire
    - +
     0
  • Oorlog is de daad waarmee een volk zich tegen onrechtvaardigheid verzet ten koste van hun bloed.
    Origineel: La guerre est l'acte par lequel un peuple résiste à l'injustice au prix de son sang.
    Bron: Vie de Saint Dominique V, Guerre des Albigeois
    Jean-Baptiste Henri Lacordaire
    - +
     0
  • Tussen de sterke en de zwakke, tussen de rijke en de arme, tussen de meester en de dienaar, het is de vrijheid die verdrukt en de wet die bevrijdt.
    Origineel: Entre le fort et le faible, entre le riche et le pauvre, entre le maître et le serviteur, c'est la liberté qui opprime et la loi qui affranchit.
    Bron: Conférences de Notre-Dame de Paris (1855) III
    Jean-Baptiste Henri Lacordaire
    - +
     0
  • Vrij zijn is jezelf zijn.
    Origineel: Etre libre, c'est se posséder soi-même.
    Bron: Conférences de Notre-Dame de Paris (1852)
    Jean-Baptiste Henri Lacordaire
    - +
     0
  • Egoïsme verlangt naar eenzaamheid om aan afhankelijkheid te ontsnappen.
    Origineel: L'égoïsme aspire à la solitude pour échapper à la dépendance.
    Bron: Conférences de Notre-Dame de Paris (1851)
    Jean-Baptiste Henri Lacordaire
    - +
    -3
De beste Jean-Baptiste Henri Lacordaire citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Jean-Baptiste Henri Lacordaire

Jean-Baptiste-Henri Lacordaire, kloosternaam Henri-Dominique Lacordaire, (Recey-sur-Ource, 12 mei 1802 – Sorèze, 21 november 1861) was een Frans dominicaan, predikant, journalist, parlementslid en activist in dienst van de katholiek-liberale gedachten.

Tijdens zijn lyceumjaren verwijderde hij zich van het katholiek geloof. Hij ving de rechtenstudies aan en liet zich opmerken door zijn oratorische talenten. In 1822 vertrok hij naar Parijs en liet er zich kennen door succesvolle pleidooien in assisenzaken.
Een lange periode van twijfel mondde in 1824 uit op een bekering en Lacordaire besliste priester te worden. Hij kreeg een beurs vanwege de aartsbisschop van Parijs en trad binnen in het Saint-Sulpiceseminarie van Issy, en vanaf 1826 in het grootseminarie in Parijs. In 1827 werd hij priester gewijd.

Lacordaire kreeg bekendheid door zijn artikels over de vrijheid van mening, de persvrijheid, de vrijheid van onderwijs ook op universitair vlak. Hij eiste ook de volledige scheiding tussen kerk en staat.
De hevigheid van de teksten in de krant, vooral die geschreven waren door Lacordaire en zijn medestander Lamennais, kwamen slecht over bij Franse bisschoppen, die processen inspanden, maar die triomfantelijk door het duo gewonnen werden. Op 15 augustus 1832 werden hun ideeën (zonder dat ze zelf werden genoemd) veroordeeld in de encycliek Mirari Vos, onder meer wat betreft de gewetensvrijheid en de persvrijheid. Lacordaire trok zich uit de strijd terug en publiceerde een brief waarbij hij zich aan het pauselijk gezag onderwierp.
Het oeuvre van Lacordaire bestaat in ruime mate uit de briefwisseling die hij naliet en die na zijn dood werd gepubliceerd.

Bron Wikipedia