Jean-François Marmontel
Frans encyclopedist, historicus dichter en filosoof
Leefde van: 1723 - 1799
Categorie: Geschiedenis en sociologen | Filosofen | Dichters (Hedendaags) Land: 
Frankrijk
Geboren: 11 juli 1723 Gestorven: 31 december 1799
Over Jean-François Marmontel
Jean-François Marmontel (Bort-les-Orgues, 11 juli 1723 – Habloville (nabij Saint-Aubin-sur-Gaillon), 31 december 1799) was een Frans encyclopedist, historicus, verhalenverteller (conteur), romancier, grammaticus, dichter, toneelschrijver en filosoof.
Hij stond in zijn opvattingen dicht bij Voltaire en was een tegenstander van Rousseau. Marmontel genoot dankzij het Franse hof waar hij in 1758 de patronage van de invloedrijke "maîtresse en titre" Madame de Pompadour verwierf in heel Europa bekendheid, maar zijn werk was zeer omstreden.
De zeer reactionaire aartsbisschop van Parijs, Mgr. Christophe de Beaumont, veroordeelde in 1767 het werk van Marmontel. Ook in Nederland werd fel gereageerd op de Bélisaire. Hier ging het echter niet om het pleidooi voor tolerantie, maar om de opvatting dat ook goed levende heidenen in de hemel konden.
Naar het onderwerp Socrates - die niet genoemd was door Marmontel - werd deze theologenruzie bekend als de "Socratische oorlog". Het optreden van de aartsbisschop kon de carrière van Marmontel niet schaden. In 1772 werd hij de officiële geschiedschrijver van Frankrijk ("historiographe de France").
Bron Wikipedia
Boeken van Jean-François Marmontel
Citaten 1 t/m 10 van 10.
-
Alhoewel ik medelijden heb met degene zonder talenten, zo veracht ik degene die er slecht gebruik van maakt.
Origineel:Autant je plains l'homme dépourvu de talents, autant je méprise celui qui en fait un mauvais usage.
― Jean-François Marmontel -
Waar kan men beter zijn dan in de schoot van zijn gezin?
Origineel:Où peut on être mieux qu'au sein de sa famille?
Lucille (1769)― Jean-François Marmontel -
De grote vijand van vrede tussen mensen is de eigenliefde.
Origineel:Le grand ennemi de la paix entre les hommes, c’est l’amour-propre.
― Jean-François Marmontel -
De tijd, zo kortstondig, heeft een traagheid, die iemand stervensmoede maakt, wanneer de ledige ziel de ogenblikken telt. Het werk echter geeft de tijd vleugels.
Origineel:Ce temps si court, a des langueurs mortelles, quand l'âme oisive en compte !es instants: c'est le travail qui lui donne des ailes.
― Jean-François Marmontel -
De vrek wordt gekweld door een dorst die hij niet kan lessen.
Origineel:L'avare est tourmenté d'une soif qu'il ne peut éteindre.
― Jean-François Marmontel -
Het is mooier om te vergeven dan om wraak te nemen.
Origineel:Il est plus beau de pardonner que de se venger.
― Jean-François Marmontel -
Het is niet mogelijk voor alle mensen om groots te zijn, maar ze kunnen allemaal goed zijn.
Origineel:Il n’est pas permis à tous les hommes d’être grands, mais ils peuvent tous être bons.
― Jean-François Marmontel -
We kunnen niet zonder anderen tenzij we een god of een bruut zijn.
Origineel:On ne peut se passer des autres à moins d'être un dieu ou une brute.
― Jean-François Marmontel -
Luiheid verstikt talenten en bovendien kweekt het ondeugden.
Origineel:L'oisiveté étouffe les talents, et de plus engendre les vices.
― Jean-François Marmontel -
Roem is de glans van de goede naam.
Origineel:La gloire est l'éclat de la bonne renommée.
Fragmens de philosophie morale De la Gloire― Jean-François Marmontel
