Citaten van Simon Carmiggelt

Simon Carmiggelt

Simon Carmiggelt

Nederlands schrijver

Leefde van: 1913 - 1987

Categorie: Schrijvers (Nederlands) | Schrijvers (Hedendaags) Land: FlagNederland

Geboren: 7 oktober 1913 Gestorven: 30 november 1987

Citaten 11 t/m 20 van 97.

  • Wie samen kan reizen, kan ook samen leven.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +64
  • Het gerecht eenzaamheid smaakt wel goed als je het niet elke dag eet.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +54
  • De bijbel zegt: 'Drink uw wijn van ganser harte'. Maar het tempo staat er niet bij.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +45
  • Eigenlijk kijken oude mensen liever uit op een straat waar wat gebeurt, dan op groen dat een rust geeft die ze niet nodig hebben.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +45
  • Je moet problemen uitstellen, dan gaan ze meestal vanzelf over.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +45
  • De werkelijkheid kan je niet opschrijven. Die is zo verbijsterend dat niemand het zou geloven.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +40
  • In Nederland mag niks, maar is alles toegestaan.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +38
  • Hardop in zichzelf praten doen veel mensen. 't Is ontspannend en je hebt altijd gelijk.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +36
  • Er bestaat geen moeilijker kunst dan waarlijk uitgebalanceerd nietsdoen.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +34
  • Opvoeden is een nieuwe generatie proberen te vullen met de eigen vooroordelen.
    Simon Carmiggelt
    - +
    +32
De beste Simon Carmiggelt citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net. (pagina 2)

Over Simon Carmiggelt

Simon Johannes Carmiggelt (Den Haag, 7 oktober 1913 – Amsterdam, 30 november 1987) was een Nederlandse schrijver, vooral bekend van zijn dagelijkse cursiefjes (Kronkels) in Het Parool en door zijn televisie-optredens. Carmiggelt groeide op in zijn geboortestad Den Haag, waar hij zich in de praktijk bekwaamde in het journalistenvak, aanvankelijk onbezoldigd. Eind 1931 werd hij aangenomen als journalist bij de Haagse editie van Het Volk, die de titel Vooruit voerde. Aan deze krant was ook Carmiggelts vier jaar oudere broer Jan verbonden. Carmiggelt schreef niet alleen toneelrecensies en verslagen van kleine rechtszaken, maar vanaf 1936 ook de rubriek Kleinigheden, die als voorloper van de latere Kronkels beschouwd kan worden. Op het eind van zijn leven ontwikkelde hij ouderdomsdiabetes, die hij niet naar behoren verzorgde, ook al vanwege het feit dat zijn snel blind wordende vrouw nogal wat verzorging nodig had. Mogelijk was het drankprobleem uit zijn verleden hier mede oorzaak van, hoewel Carmiggelt zich sinds 1978 van sterkedrank onthield. Zijn diabetes kreeg hij niet onder controle met als gevolg dat hij in de herfst van '87 in het ziekenhuis terechtkwam en de dag na zijn ontslag een hartinfarct kreeg. Na revalidatie in het Prinsengrachtziekenhuis kon hij weer naar huis, waar hij enkele weken later, in de laatste nacht van november, in zijn slaap aan een tweede infarct overleed.

Bron Wikipedia